ilkokul 3. sınıftaydım.Çok mutlu olduğum günlerimden birindeydim.Öğretmenimiz sabah birinci desten üçüncü derse kadar matematik anlattı.Konu ;metre,desimetre,santimetre,milimetre ve bunları birbirine çevrilmesiydi.Çok sıkılmıştım artık.Çantamdan en çok yaprağı olan defterimi çıkardım.Ortasından yaprak kopardım.Güzel bir çanta yaptım.Sıra arkadaşım da aynısını yaptı.On dakika içinde masanın üzerinde kağıttan çantlarla dolmuştu.Öğretmenimiz matematik anlatmaya devam ediyordu.Ben arda bir tahtaya bakıyordum.Öğretmenle göz göze geliyordum.Ben ve arkadaşım çantaları yaparken çok eğleniyorduk ve konuşuyorduk.Çantaları topladık.Okul çantamızın içine koyarken,
benim son cümlem:
’Çantanın içine çanta ’oldu.
Arkamızdan gelen öğretmenimizin ikimizin suratına şaplak indirmesiyle kafalarımız birbirine öyle bir çarptı kı o acıyı yıllardır unutamam.
Nur içinde yat öğretmenim.