Yıllar geçse de zaman aşımına uğrasa da bazı anılar vardır ki hiç unutulmaz
Benimde unutamadığım bir anım var ki hocamı düşündüren
Sanırım beşinci sınıfta idik ve haftanın son günü
Öğretmeniziz ödev yazdırıyordu dersin son saatinde
Bizim maddi durumuz yoktu hikaye kitabı alabilmek için
Sınıfta zengin arkadaşlar vardı devamlı yeni kitaplar alır ve okurlardı okumayı çok seviyordum bazen gönülleri olur sadece sınıfta okumak kaydı ile verirlerdi
Teneffüste okurdum dışarı çıkmadan yine yeni kitap vermişlerdi bitirmem lazımdı hafta sonuydu eve vermiyorlardı
Bir yandan ödev yazıyor bir yandan kitabı okuyordun
Nasılsa öğretmenim fark etmiş
Ayşe diye seslendi başımı kaldırıp evet dedim son yazdırdığım satırı oku dedi
Hiç tereddüt etmeden okudum
Öğretmenim şaşkın okuduğun kitabın sonunu anlat dedi ona da cevap verdim
Bir yüzüme baktı evet çocuklar devam edin diye yazdığımız konuya devam etti
Okuma aşkım öyle çoktu ki
Hem yazmayı hem okumayı aynı anda yapmıştım
Hala aklıma geldikçe gülümserim öğretmenim hiç kızmamış bilakis sevinmişti sanırım ondan sonra hep hikaye kitapları getirir olmuştu
Oku geri ver diye
Ne güzel günlerdi o günler geri dönüp yaşamak isterdim
Bütün ÖĞTETMENLERİN gününü kutlarım
Ve rahmetli olan öğretmenimin de kabri nur makamı cennet olsun