...........
Duygular yeniden yağacak kıvamda
Ve yürek
İmgeleri en ulaşılmaz doruğunda
Ey her şeye bitti diyenler,
Korkunun sofrasında yılgınlık yiyenler!
Ne kırlarda direnen çiçekler
Ne kentlerde devleşen öfkeler
Henüz elveda demediler....

Adnan Yücel

Duygu dedik adına, çocuktu duygularımız öyle saf, öyle sade ve yalındı ki, dünyaya farklı bakardı gözlerimiz, yüreğimiz sadece sevgiyi hisseder sevgiyi yansıtırdı. Hangi çocuk yüreği öfke ve kin besleyebilir ki? Hangi ten rengi onların çıkarsız sevgilerini değiştirebilir, hangi yangın onların yüreklerindeki tertemiz duyguları yok edebilir, hangi karanlık ışıltılı bakışlarını gözlerinden silebilir? Sonra büyüdü duygularımız, sevdalandı, dostluğu yaşadı, kardeşliği yaşadı, yaşama daha farklı bakmaya başladı. Bazen baktık birileri duygularımıza yön vermeye çalışıyor, markasıyla, kültürüyle, sanatıyla… Körleştirilmeye çalışılıyor ama bizler farkında değiliz, sonra benliğimizi ele geçiriyorlar biz yine sadece kendi sınırlarımız içinde yaşamanın ayakta kalmanın mücadelesini veriyoruz. Oysa biliyoruz ki duyguların ve benliğin saflığını- gerçekliğini, özünü kaybedince biz, biz değiliz ki. Farkına vardığımızda çok şeyimizi alıp gitmişler oluyor.
Evet yeniden doğacak kıvamda, yeniden şekillenip, yeşerebilecek zamanları, sabahları yaratmakta bizim elimizde, yeter ki yüreğimizden insani, öz duygularımızı yitirmeyelim. Kendimize döndüğümüzde suya hasret çöllerde yeşerttiğimiz düşlerimiz, imgeler hiç de ulaşılamayacak kadar uzak olmayacak o zaman, gökyüzünden yıldızları koparıp bağrımıza basabileceğizdir.
Yaratılan korku çığlıkları, feryatlara inat biz yine buradayız, yine en doruğunda yaşıyoruz- yaşayacağız duygularımızı. Bitmedi çünkü her şey, yarın daha farklı doğacak, çiçekler daha farklı gösterecek yüzünü kendi rengini, coşkusunu yeniden kazanacak. Onlar kırların çiçekleri, hangi darbeler azaltabilir, hangi öfke yok edebilir ki? Henüz elveda demedik, demeyeceğiz, sadece dostlarımızı, arkadaşlarımızı uğurladığımızda tekrar görüşmek dileğiyle elveda olacak dillerimizde türkülerimiz, şiirlerimiz,umutlarımız biz uzak ufuklarda olsak da yine aynı gönülden aynı yürekten söylenecek, gökyüzünde halaya duracak. Yüzünden yarına dair ışığın solmasına izin verme, o sensin ve sen olarak kal.