Yok be arkadaş, şu yalan dünyada herşey sanki yüz karası.
dostluk, arkadaşlık, ahbablık, akrabalık hepsi olmuş çıkar davası. Düşünüyorumda bazen şöyle, sanki insanların tövbe allahı olmuş parası.
insana insan gibi değer verecek kul kalmamışki.
Gözünün içine baka baka çıkar sağlayarak,birde her sohbet ve söyleşinin sonunu menfaat’e bağlayarak, yetmezmiş gibi birde yalandan timsah göz yaşıyla ağlayan kuları düşünüyorumda. gerçekte ise bunların birini gerçek yapacak kul kalmamışki.
yaşadığımız dünya değer yargılarının iflas ettiği bir dünya, hangi birini görsün yüce hüda. Herkeste atan bir kalp varda, hak için dostluk için, insanlık için, sevgi için, saygı için, atan kalp kalmamışki.
Artık bencileyin, su gibi akıyor gece ve gündüz. Artık dağ tepe geliyor yollar olsada düm düz. Şunuda itiraf edeyim’ki gencim diyemiyorum yaş otuz sekiz olsada henüz.
Yinede yılmadan saldırıyorum ama güç kalmadıki.
Ali doğan olarak, zararım kimseye değiln kendime. sığmaz taşardım bir zamanlar bendime. Birde vasiyet verdim, hayatı anlamadı diye yazın kabrime.
Hayat hızlı ben yorgun, koşacak hal kalmadıki...............
NOT; ( nokta,virgül, ünlem. gibi işaretler nere gelir fazla bir bilgim olmadığı için beni bağışlayın)