Bugün Pazar, bayram ertesi, Eylül’ün ikinci haftası …Sabah çok bulutlu bir güne gözümüzü açtık.

Ramazanı uğurladık, bayram da son hızla bizlere veda etti.
Gök gürültüsü yeri göğü inletiyor…Yağmur belli aralıklarla , yeryüzünü yıkayıp, tozdan topraktan arındırmaya devam ediyor.

Çok sıcak geçen yaz günlerinden sonra, serin ve yağışlı havalardan şikayet etmemeye, kendi kendime karar vermiştim.Yağmur bana her zaman bolluk bereketi hatırlattığı için severim.

Yağmur altında iyice ıslanana kadar yürüdüm, alış verişimi yaptım, serin hava , o sıcak günlerden sonra ilaç gibi geliyor.

Bazı yıllarda havalar, sonbahar yağmurlarıyla birden soğur. Bu yıl nasıl olur bilemiyorum, bildiğim, serin havaların gelmesine çok memnun olduğum.
Açık pencereden gelen yağmurun sesi bana hep huzuru çağrıştırıyor.

Yağmurla ıslanan ağaç ve çiçekler, daha bir parlak ve canlı görünüyor.

Dünyamız tozdan topraktan arınıp, doğal renklerine kavuşuyor.

Caddeler, sokaklar daha bir parlak görünüyor gözüme.

Sonbahara merhaba derken, hayırlı bir eğitim ve öğretim yılına da hoş geldin diyeceğiz.

Bir çoğumuzun çocuğu, torunu okul yollarına dökülecek.

Trafikte araba kullananların biraz daha dikkatli, biraz daha hassas olması gerekecek.
Üzücü olaylara meydan vermemek için biraz daha dikkatli olmalıyız.
Yol vermeden, yıldırım gibi o küçücük canları korkutarak geçmeyelim.

Trafik korkusundan, okullar açılınca, anne babalar okul yollarını arşınlamaya başlıyorlar.

Biraz yavaş ve dikkat, bir canın daha selametle hedefe varmasına yardımcı olur.

Ben kendi adıma, okul önlerinde, ürkek ceylan gibi karşıya geçmeye çalışan, ilköğretim öğrencilerini görünce, içim sızlıyor. Elimden gelenlere yardımcı oluyorum, ama ne fayda.

Okul bulunan bölgelerde lütfen biraz dikkat!!!

Arabamızı biraz yavaş kullanırsak, bir şey kaybetmeyiz.

Çünkü belki bir gün bizim de çocuklarımız ayni sıkıntılara uğrarlar.