....................................................

Ayvalık’taki tatilim süper geçmeye devam ediyor...

Tatilim dolu dolu yoluna devam ediyor DESEM DAHA DOĞRU BİR İFADE OLUR. Her anı hatıralara gebe. Üç gün daha Ayvalık’tayım. 16 gündür gez gez doyamıyorum gezmekten. Galiba sevdim ben bu işi...



Gece yarısına doğru iki saat içinde yaşadıklarımı sıca sıcağına kaleme almak istiyorum. Az önce neler neler yudumladım. Şimdi onları özetler halinde kaleme alacağım:

Bir taksiye binip, gece karanlığından süzüle süzüle Şeytan Sofra’sına gittim Hüseyin, Fatoş ve Mimoza ile birlikte. Bir tepeye tırmandık. Manzara acayip güzeldi. Her yanı adalarla çevriliydi. Uzaktan Cunda adası ve ayvalık muhteşem görünüyordu. Şeytan ayağının bastığı yerde beş dakika manzaranın keyfini çıkardık. Bir iki gün sonra bu meskene geri geleceğim, zira güneşin batışı sırasında manzara bir başka şiirdeymiş...



Oradan Sarımsaklı’nın yolunu tuttuk. Anlatım akışını bozan bir cümle kullanayım, Sarımsaklı’nın sahili bir numara. Doğruca Lunaparkına gittik. Kocaman bir lunaparkı ışıltılı ışıklarıyla göz kamaştırıyordu. Aman Allah’ım, ne kadar da insan vardı!...

Sadece ben cesaret ettim Ranger’e binmeye. İlk kez biniyordum bu kamikazeye... Müthiş heyecan yaşadım. bir yerde, bir gökteydi bedenim. Ama keyifli, ama mutluydum...



Lunaparkı macerasından sonra Sarımsaklı’nın sahil yolunda yürüyüşe geçtik. Kalabalık hınca hınçtı, çin gibiydi ortalık. Bir iki tur sonra, deniz manzaralı Kıraç’ta dondurma yedik. Sahipleri kürt, Kızıltepeliydiler. Ben sadece sade yedim. Ve ben ’sadece sade’ istediğim için bana eşlik edenler baya güldüler bu isteğime. Anlayacağınız gece güzel akıyordu...



Dondurma sefasından Midye dolmacıya hücum ettik. Bu tadı da ilk kez tadıyordum. Midye satıcı da Mardinli çıktı. Mardin’in Midyat ilçesindendi. Tesadüf diyeceğim buna ancak demeyeceğim yazları nice kürt tatil beldelerine akın ediyor’muş...


Midyeciden sonra Ayvalık’a döndük. Sahilinde küçük bir mola verdik, haşlanmış mısır yedik küçük küçük dalganan Ege denizi karşısında...


Az önce yaşadıklarıma sonra ekleyip kalacağımız eve attık kendimizi...






................................................
Mehmet Selim ÇİÇEK
31 Temmuz 2010,,,00.31
AYVALIK