Gülümsemek…Gülümseyebilmek…

İnsan; acı çekerken, ağlarken bile gülümsemeli, gülümseyebilmeli.Sırf hayatın zorluklarına, sırf onu ağlatanlara inat! Bir düşünün; sıfır maliyetle sahip olabileceğimiz fakat bu maliyetine ters orantılı olarak dünyanın en değerli şeyi gülümsemek. Öyle parayla pulla ölçülebilen bir zenginlik değildir oysa. Verebileceğiniz küçük bir tebessümünüz varsa sizsiniz emin olun dünyanın en zengin insanı.

İnsan neden gülümsemek için sebep arar? Anlamış değilim. İnsan olarak gelmek yeterli bir sebep değil mi dünyaya? Ya eli kolu olmayan bir canlı olsaydı, evi köyü olmayan. Yaşamak için başkalarının varlığına gereksinim duyan. Kendimi böyle düşününce gülümsemek geldi içimden. Sebebe ne hacet? Yeterli bir sebep değimlidir uyanabilmek yeni doğan güne?

Günün koşuşturmaları arasında ihmal ettiğimiz o kadar güzellikler var ki,eğer bunların farkına varırsak gülümsemek için sayısız nedeniniz olduğunu göreceksiniz.

Teknolojinin geliştiği günümüzde gülümsemek için çehremizi değiştirmemize,mimiklere gerek kalmadığı bugün, bize lazım olan şey bir adet iki nokta üst üste ve bir parantezden oluşan basit bir formüldür oysa.

Denediğinizde göreceksiniz ne kadar cömert olduğunu, bizle sınırlı kalmayıp getirilerinin çevremizdeki yansımalarını hikayedeki gibi.

‘Genç bir kız üzgün görünen yabancıya gülümsedi.
Adam kendini daha iyi hissetti.
Geçmişte bir arkadaşının ona yapmış olduğu bir iyiliği anımsadı ve ona bir teşekkür mektubu yazdı.
Bu mektup arkadaşının o kadar hoşuna gitti ki, yemek yediği lokantaya iyi bir bahşiş bıraktı.
Bu bahşişin miktarına şaşıran garson tümünü bir bahise yatırdı.
Ertesi gün, kazandığı parayı aldı ve bir kısmını yolda gördüğü bir fakire verdi.
Adam çok sevindi çünkü iki gündür ağzına bir lokma bile koymamıştı.
Yemeğini bitirdikten sonra,kaldığı harabe otelin en kötü odasına gitmek için yola koyuldu.(o sırada başına gelecek felaketten haberi yoktu)
Yolda soğuktan titreyen bir köpek yavrusuna rastladı ve onu alıp yanında götürdü.
Soğuk fırtınadan kurtulup başını sokacak bir yer bulduğu için köpekçik çok mutluydu.
O gece harabe otelde yangın çıktı.
Köpek yavrusu havlamaya başladı.
Bütün ev halkını uyandırana kadar havladı ve herkes uyanıp, yangından kurtuldu.
Kurtulan çocuklardan birisi büyüdü ve Cumhurbaşkanı oldu.
Bunların hepsinin nedeni;
Bir kuruşa bile mal olmayan GÜLÜMSEME idi.’



Her şeyin bir bedelinin olduğu şu dünyada sıfır maliyetli mutlu bir dünyaya sahip olmak için yapacağımız tek şey Minik Serçe’nin de dediği gibi:

Gülümse..



‘‘Tut ki karnım acıktı anneme küstüm
Tüm şehir bana küstü
Bir kedim bile yok anlıyor musun
Hadi gülümse’’

‘‘Sevdiklerinize Gül verin, Yoksa Gülüverin…’’