Değişti çok şey..

Eskiden mahallemizde, zillere basıp kaçmalar bile yüzümüzü tebessüme boğarken, artık acılarımızın tasvirini nasıl yaparız diye düşünen arkadaşlarımız oldu, hepimizin.. ve en önemlisi, herkes kendi iç dünyalarında kendilerini kral ilan ettiler.. sonrasında savaş açtılar ve böylece en saf duygularımızı sandıklara sakladık..

Derken herkes ellerinde derme çatma düşlerle çıktı çocukluklarından, ve ilk kaybettikleri mutlulukları oldu.. çünkü global zeminde dünya, acıların ve mutlulukların yozlaşması için elinden geleni yapmıştı ve yapacaktı. İnsanlarda buna fırsat tanıyacaktı her nedense.. Dolayısıyla her şey kurallara büründü, kurallar kralları da yarattı sonunda..
Olsun.. bu kadar büyük bir savaşın içinde, azınlık kesimde kalmayı başaran tüm kalp yandaşı, kandaşım olan ve duygu tapınaklarını koşulsuzca yüreklerine sığdıran her insana.. doğru - sizlere sesleniyorum.. Dünya o kadar çok tuzak ve ilizyonlarla kaplıyken.. geleceğinizdeki sevgileri ve düşleri yorulmadan yeniden yaşayın... Herkes ölecek... ve kalan yaşanmışlıklar olacaksa... bencil olun.. ve paylaşın bu bencilliği...

Dediğim o dur ki; Ne yarın güneş doğacak ümidi ne de geriye sadece yağmurların götürdüğü harabe tapınaklarınızın kalacağı korkusu ile korku salmayın gecenizin en lezzetli saatine... not tutun kendinizi ve birazda özleyin herkesi...

Duygularınızı ekip öyle bir besleyin ki.. sunduğunuz insanlar dahi ezemesin o çiçekleri... o mor çiçekleri...

..Raziel..nisan2006