Dönemin güçlü edebiyat dergisi Varlık’ta ilk şiiri yayımlandığında Berin taşan 18 yaşındadır.

’Bizden Sonra’ adındaki şiirin içindeki şu mısralar, genç bir şairi muştulamaktadır:

(…) Belki de kulaklarımız çınlamayacak/ Radyoda Alişim söylenirken./yakamadığımız çoban ateşleri.”

Aynı günlerde dönemin ünlü eleştirmeni Nurullah Ataç, Ulus Gazetesinde onun için şunları yazar:
”Öğütçülüğe kalkmadan, sesini yükseltip boş seslere düşmeden, yüreğimizi saran tatlı üzüncünde en büyük nimetlerden biri olduğunu bilerek söylüyor. (…) Berin Taşan günün birinde bize çok güzel şiirler verirse şaşmam.”
Dergilerde çıkan şiirleriyle edebiyat çevrelerinden olumlu notlar, değerlendirmeler alan Berin Taşan’ın ilk şiir kitabı ön dört yıl sonra gün ışığına çıkar: Ellerim, Gözlerim, Yüreğim.(1960)

İkinci şiir kitabı Yüzünün Bir Yanında (1969) yine edebiyatçıların, yazarların yoğun ilgisiyle karşılanır.
Ceyhun Atuf Kansu’nun bu kitapla ilgili uzun yazısının son bir kaç cümlesini okuyalım. ”Sesini Şiran’dan, Merzifon’dan, Beyazıt alanı ve Sinop kalesinden geçirerek ağıtla yakmış, çakmak taşı ile bilemiş; bir dağ başı yeli gibi sardı beni.
Benim ozanlarımdan biridir o. Şiirine sevgidir duyduğum, yurduma, haklıma duyduğum sevgi gibi.”

Önce (1986) Berin Taşan’ın üçüncü kitabıdır. Bu da öbürleri ölçüsünde edebiyat kamuoyunda ilgi görmüştür.
Bekir Yurdakul, Taşan’ı çok güzel tanımlamış: ” Tam kırk çeşidini bilse de sarmaşık gülün, kırk düşünür, kırk tartar, bir söyler;alçak gönüllü bir dil dervişidir o.”El hak öyledir!
Berin Taşan’ı tanıyanlar, onun şiiriyle kişiliği arasında bir bütünlük bulmakta zorlanmazlar. Yaşamın hemen her alanında tutturduğu düzey, şiirinin ve yazılarının ikiz kardeşi gibidir;bunun sadece rastlantı olduğu elbette söylenemez.Çünkü aydın davranışını hep diri tutan, ”olduğu gibi görünmek ve göründüğü gibi olmak”, onun benimsediği dünya görüşünün abecesidir.

”Atın nalıyla mıhı arasında”kalmayı göze alan (Şimdi, 1960) ozanın, kimselere vereceği hesabı mı olur?
Toplumcu bir şairdir Berin Taşan.Ülke toprakları üzerinde yaşayan halkın acısını, dertlerini yüreğinde taşıyan bir şiir emekçisidir o.Ülkeye karanlık çöktüğünde, bir kara bulut gibi, herkes susup bir kenara çekildiğinde, ışığa, aydınlığa, mücadeleye çağırır insanları. İşte, ‘BİRAZ DAHA’ şiirinde olduğu gibi:

Sen bozacaksın oyununu bezirganın
Yalanın, dolanın , paranın
Üstüne oynanan kumarın
Biraz daha doğrulsan yerinden
Evinden çıkıp yürüsen
Üstüne üstüne karanlığın.
.
Ve işte ”HAYDİ”adlı şiiri:

Seni hep uykularında kandırıyorlar
Giydirip kuşandırıp götürüyorlar
Benim için ne derlerse yalan diyorlar
Bir odaya kapatmışlar çıkarmıyorlar
Sen güneşi görmeden edemezsin
Uyan kan uykusu bu, canan!
.
Sarmaşık gülleri koparıyorlar
Atın başını bırakmıyorlar
Temmuzu küstürmüş kaçırıyorlar
Sen sevmeden edemezsin
Benim işim var de, uyan!
Bir tepsi donattım, neyim var neyim yok
Sabahtan beri baş ucundayım
Neyim var neyim yok ortada
Ben şairsem, parasızsam, bu şiiri yazmışsam
Elimdeki avucumdaki senin
Atın gideceği bir ince yoldur
Güvercin besler, gül satar yine sana bakarım!
.
Bir tadımlık Berin Taşan anlatmaya çalıştım sizlere. Biliyorum, tadı damağınızda kaldı şiirlerinin.Daha fazlasını istiyorsanız, bu güzel insanın o güzel şiirlerini bulun ve okuyun…