..............................................

Anne gibi yar olmaz derler. Ne doğru söz. Anne değil mi canımız? Annemiz değil kanımız? Annemiz değil ciğerparemiz? Annemiz değil mi gözbebeğimiz? Annemiz değil mi kucak dolusu sevgimiz? Annemiz değil mi mutlu mutlu başımızı dizlerine rahat koyduğumuz evimiz?..



Annemizdir sağlam sığınağımız. Limanı serin denizimiz. Kollaması içten ve yürekten olan dayanağımız. Sabrı mutluluğumuz için büyük büyük dalgalanan. Merhameti her koşulumuzda devam eden. Niyeti bizim için hiç kötü olmayan annemizdir...



Annemize saygımız sonsuz olmalı. Ne dese yapmalıyız. Ne etse hoş görmeliyiz. Hoşnut kılmalıyız derin ve zengin gönlünü. Nasırlı ellerine hürmet göstermeliyiz. Bizim için çektiği cefaları, sefaletleri, acıları ve sancıları unutmamalıyız. Ona değer vererek, yaklaşmalıyız kutsal varlığına. Altlarında cennet geçen ayaklarını öpmeliyiz. Baş tacı kılmalıyız biricik annemizi. Annelerimizi hiç mi hiç üzmemeliyiz...



Evet, annemizi sevinçlere boğmalıyız. O ki gecelerimizin uyumayan gündüzü. O ki gündüzlerimizin güven dolu yaşamı. O ki kendini bedenlerimize siper eden, o ki açlıkta ve susuzlukta ateşi sönmeyen ocağımız. O ki kıştaki yegane sıcağımız. O ki kokusu gül çiçeğimiz. O ki bizi biz eden gerçeğimiz...


Foto: MESELCİ
--- Fotoğraftaki Annemdir. Yaşı 71...



......................................................
MehmetSelimÇİÇEK
11 Haziran 2010,,,22.51
Kerboran