Yitip tekrar kendine döndüğün,kayboluş zamanı ve yine sen.Önceliği kendime veremem artık,hayallerim (eksik),düşlere(sen),tutunmam gereken yerdeyim.Hani sevgili denize göçlerin yeri gibi...
Şaşırırım nasıl değişir hele mutsuzken.Öyle bir dünyaki zevk’in ve haz’ın peşinde sürüklenndiğim zamanlar.Tatmin edememenin sonucu...
Denize çıkıcaktık yalnız kalacaktık seninle ama yine sorumluluklar başladı.Eskisi gibi değil daha keder daha elem.Öyle bir dünya sevgilim isteklerin arzuların hayvani varoluşun dünyası bu dünya.Kimsesizlere hele yeryüzüne sürgüne gönderilenlere taviz vermeyen,yapaylıktan ve iki yüzlülükten doğan ve sonu cehennem olan.Hiç bir hakkın olmadığı anladım diyenlerin bile yanında olmadığı.Dönüp bak kim kaldı sende ağladığın ölen annen değilmi,yastığa kendi kokunla sarıldığın,yüklerin omuzlarında güçlenmeni gereken değilmi.Ya ben neye kararsız neye içten.Yüzlerin çizgilerinde derinliğimi kaldı şiir yazılacak,seslerde özlemmi kaldı sevgi sözcükleri söylenecek.Anla gelecek’te herkez kimse duygulara önem vermiyor ne olur kızma bana bu böyle...
Neden melekler ve ruh diyorum.Bir tek kirlenmedik onlar kaldı ve yol göstermeye çalışıyorum hem size hemde sevecen ruhuma.Bana çemberlerini açtılar,imgenin sonsuzluklarını gösterdiler,sevgi işte orada sevgi,kaç kez sevişti(k)m ruhumuzla.Kirlendik mi soruyorum sana.Yüzlerimize dokunduğumuzda canımız acıdımı,saçlarında sevgili kokusu yok muydu?...
Acılara tutunmak yine kendi nefsimize getiri bizi.Kötü ve iyi meleği gördük isyan ettikve yine ettik.Hissediyorum dünyaya son az kaldı.Bu doğru bile hayatımız yalana batacak inan.İçimizden okuduğumuz dualardaki hayalleri düşün nsıl rahatladığımızı,derinliğe indiğimizi,ölüleri rahatlattığımızı hatırla.Kaç bedene sevap verdiğmizi kaç günahı sildiğimizi,rüyalarda görünen sevdiklerimizi düşün ve cevap ver.Biz nasıl bir dönüşümdeyiz.Günah’a mı yoksa...