1
Yorum
0
Beğeni
0,0
Puan
968
Okunma
Göçmüştüm köyümde yoklukla geçen çocukluk,anılarımı ve evimi doğaya bıraktım.
Alıştım artık şehir in kirli gürültülü havasına.
Beton yığınlarına,sigara tiryakisi gibi alıştı ciğerlerim ek soz ve baca dumanına.
Geri dönülmez ki başlamştım bir kere direnmeye
Yakışır mı? Nasıl anlatırım dostlara.
Güldürmez miyim düşmanı yakmazmı kına.
Yaşamak nasıldır hala ögrenemedim.
Yalnız mı beraber mi yaşamalı insan .
Bekledim birileri katılır beraber biçeriz diye.
Hala bekli yorum.
Arpayı buğdayı savurup birbirinden ayırana dek.
Hala bekliyorum bitiremedim hasadı.
İmece olmalı bitmez ki tek başına.
Fırtınalar sonbahar yağmurları gelmeden yamalar yapılmalı yırtık pantolonlara.
Direnmeli zemheri soğuklarına.
Yeni bir bahara ulaşmak için tohumlar atıp çiçekler açmalı fidanlar dikilmeli meyve vermeli armağan olmalı yarının çocuklarına.
07 .08. 1986