Karanlığın güneşi yüreğe yol açtı...
Karanlık dehizlerde yaşayanlar çıkamazlar aydınlığa, güneş korkutur onları...hep gece ve karanlık hüzün sanılır... Oysa karanlığın güneşini, dışardakiler göremez. O siyahlık içinde bir ışık vardır ki: loş... Sadece karanlıkta yaşayanlar görür o ışığı ve sadece karanlığı seçebilenler hisseder onun şavkını. Zor mudur o nemli ve rutubetli yerde yaşamak? Belki.. ama hiçbir zaman diğer insanlar gibi olamaz o yürekler. Farklıdır bakışları olaylara ve insanlara, daha ılımlıdırlar, korkuyu yok etmenin yüceliğidir belki onları güçlü kılan. Güneşin her yeri ışıl ışıl edip tüm gerçekleri apak ortaya koyduğu bir dünyada belki de bazı gerçekleri saklayacak gölgeler olmalı ki sığınmalı yürekler oraya ve kendilerini görmeyi bilmeli...
Yarın gene güneş doğacak belki ama benim güneşimi siz göremeyeceksiniz.

SERAP HOCA