Ben hiç bahar görmedim ki;
Açan papatyalar yoktu bahçemde,oysa beyazı çok severim...hep beyaz olsun istedim hayallerim…
Ben hayal nedir bilmem ki;
Sadece doğa…bana uzak bulutlar ,ağaçlar,güneş bildiğiniz tabiat işte…
Hayır ,bir hayalim vardı.Beyazlar içinde meleklere benzediğim gün…sermiştim güneşe hayallerimi…
Ben mutluluk nedir bilmem ki;
Etrafıma gülücükler dağıtıp,insanlara mutluluk veririm sadece…gülümsediğim aynalardan neden asık suratlar yerlere düşer,onu da bilmem…
Ben muhabbet nedir bilmem ki;
Muhabbetin var olduğu bir dünya mutluluk verir,mutluluktan dökülür inci taneleri… mutluluktan muhabbet dillenir konuşur… benim muhabbetim neden suskun…
Ben dünyayı bilirim,
hayali olmayan, beyazları kirlenmiş, aynaların yalan,muhabbetin suskun olduğu…
Ben çaresizliği bilirim,
hayalleri gizleyip,beyazları kirletmeden,aynaya bakıp sevgiyi gören,yüreği ağlarken gülen çaresizliği…
Mutluluk ve muhabbet mi?
İşte o sadece sen…


Meral ULUDAĞ