Büyük bir titreyişle yaşarsın geceyi.Sanki kalbini söküp almışlardır.Damarlarının gittikçe sertleştiğini hissedersin.Gözünü bir noktaya odaklaştırıp tek bir şeyi düşünmek istersin.Ruhunun ta derinliklerinde büyük bir savaş yaşadığını hissedersin.Vücudunun her yerinden acısını kalbinde hissettiğin yaralar alırsın.Gamzelerinde bir miktar kan birikir.Büyük bir hemgamede kaybolursun.Gamzelerinde biriken o kan,senin hayalinde yaşattığın zümrüt yeşili gözleriyle etrafı büyüleyen o,sevgilinin dudaklarının simgesidir.Sanki,sen farketmeden oraya masum bir buse kondurmuştur.Aslında aldığın o derin yaralar senin güvendiğin birinden gelen yaralardır.Sevgilinin kirpiklerinin açtığı ince yaralar,acısını dindirmek için tekrar sevgilinin dudaklarına muhtaçtır.Her gece yaşadığın bu hayal seni iyice çılgına dönderir.Bir an önce sabah olmasını istersin.Odan sevgilinin lüle lüle sallanan o dalgalı saçlarının kokusuyla dolmuştur.Çaresizliğe gömülmüş olan bu gözler sevgilinin tutkulu hayaliyle tekrar canlanmaya başlar.Bu bir tür hayale seve seve olan tutsaklıktır,köleliktir.Aldığın her nefesinde,sevgilinin dudakları üşüdüğü zaman ışıl ışıl parlayan gözleriyle geceyi göğsünde beslediği zamanın,o sımsıcak havasını içine çekersin.Duygular,zincirini koparmış azgın bir köpek gibi üzerine gelir.Yaşadığın gece ,yaşlandığın zaman olur.Aşk,o temiz masum aşk,gün doğarken sevgilinin süt kokan göğsünde uyur.Duygular zamanın sadakatsiz ışığında kaybolur.