Ebru, suyla renklerin buluşmasından doğan efsanevî güzellik. Ebru, harelerinin kıvrımında nice güzellikler barındıran renk harmanı. Ebru, seyredilmesi göze ve ruha şifa olan, nazenin. Ebru zarafet, ebru incelik…


Gül, en sevgiliye remiz olmanın saadetiyle meftun. Terinden usareler taşır çağlara onun…


Ebruda gül, zamana vurulan nakış. Ebru, bazen elif güzelliğinde solur zamanı. Gül, ebrunun en nahif en has kahramanı.


Ebruda gülümseyen gül, ayrı bir anlam katar zamana. Vurur güzellik mührünü her ana…



Ebru suda demlenen renk armonisi. Gül, ebruda güzellik senfonisi.
Çeler gönülleri ebruyla gülün albenisi…


Ebru güle yakışır, gül ebruya. Gökten inen bir peri surettir gülle ebru suya…


Kanatsız uçar ebru, gül yüreğinde açar yaprak yaprak. Teknede demlenir renkler, Uğur olur , kadem olur. Ne gülü ne ebruyu seyre doyulur…
Ankara,07.04.2010 İ.K