Bugün efkarlıyım…Hangi gün değil ki…Memurluğumun onuncu yılı.Kıt kanaat geçinip gidiyorum…Üç,dört adet kredi kartım var cebimde.Birinden alıp öbürüne yamıyorum…Anamın da emekli maaşı olmasa yandım.Yandım ki çıra gibi…Neyse ki dedemden kalma eski bir tarihi konağımız var.On bir odası var ama fazla geliyor.

Annem, benden umudunu kesti artık. Eskisi gibi ısrarcı değil…Daha bir yıl öncesine kadar:

- Oğlum,artık zamanın geldi geçiyor.Nerdeyse soğan gibi tohuma kalkacan.Eli ayağı düzgün bir kız bulalım da evlen artık…

O, kafasına göre; takılırdı.

“Aman şu komşunun kızının yaşı biraz geçkinmiş, varsın olsun. Benim dürzünün de yaşı geçti tam benim sıpaya göre.”

“Aşağı mahalleden Fadiğin gızı, çocuğu olmadığı için kocası, kovalamış. Onu mu istesem acaba. Nasıl olsa zenginler.Hiç olmazsa; beş, on dönümlük bir toprak düşer.”

Annem,bana münasip kız aramaktan bıkmış, en sonunda:

-Ulan sıpa,ben seni niye okuttum.Senin ağzın dilin yok mu?Hiç mi birine dil döküp de ;kandıramıyoon,ha?Başının çaresine kendin bak…Ben, aha geldim ,aha gidiyom… diye kenara çekilmişti…

Yaş otuz ya.Seçici olmaya başladık, aklımız sıra…Gençlik yıllarımda ise platonik aşklarımın haddi hesabı yoktu.Herkese aşık olurdum.

Çalıştığım iş yerindeki mesai arkadaşlarımdan biri, geçen yıl, severek evlendiler. Ama altı ay bile sürmeden ayrıldılar…Nedenini sormadım…

Daha bir hafta olmadı, yine aynı dairedeki bayan arkadaşım, nişanın üzerinden bir ay bile geçmeden ayrıldı…Nedenini sormadım…

Yeni tayini bizim daireye çıkan bir bayanı, bir ay boyunca tavlamaya çalıştım, kur yaptım ama kızın gözü yukarılarda…Nedenini sormadım…

Bugün efkarlıyım dedim ya…Günlerden de aybaşı…Maaşı yeni aldım…Artık kısır döngüler içersinde aşık olacağım kızı aramaktan da vaz geçtim…Zaten ben de öyle bir kabiliyet de yok.Kaş yapayım derken göz çıkarıyorum…

Evleneceğim bayana duygusal davranacağıma;evlendiğimizde nasıl geçineceğiz diye ekonomi uzmanı gibi kağıt kalem alıp, hesap yapmaya başlayınca;yanımdan kalkıp gitmesi ,daha doğrusu kaçması an meselesi oluyor.

O da yetmiyormuş gibi; ardından çocuğumuz olduğunda;kimin ailesi bakacak diye soru sormam yok mu;her şeyin tuzu biberi oluyor…

Neyse,maaşım cebimde.Ben, en iyisi bu akşam manolya meyhanesine gideyim.Her gece masaların üzerinde kıvrak dansları ile raks eden şarkıcı güzelinin şarkılarını dinleyip kendimden geçeyim…

Velhasıl ben aşık olmayacağım!...Aşk,bana göre değil…