Geçen gün içtiğim soğuk su fena çarpmıştı beni …Hastalanmıştım . Öksürük te başlamıştı… Bu akşam çıkmıştı acısı içtiğim soğuk suyun .
Anneannem, benim için endişelendi . Ateşler içinde yanışım onu gece boyu üzdü.sabahleyin Sağlık ocağının yolunu tutacağımız belliydi .Anneannem perdeleri sık sık açtı o gece.Sabah bir an önce olsun istedi .Ben de sabaha karşı uyuya bilmiştim ancak.Anneannemin seslenişi üzerine uyandım:
-Haydi giyin Sağlık Ocağına gidiyoruz
Çabucak giyindim .Sağlık ocağındaki ilk sırayı kapmak için
-Ben hazırım anneanne
Ağaçlardan kuş sesleri yükseliyordu… Bir bahar şenliği vardı ağaçta. Sağlık Ocağına gidiyorduk hızlı hızlı gitmeliydik ama anneannem yaşlıydı . Anneannem yokuşun sonunda az soluklandı.Bu yokuşu da hiç sevmem . Yokuş aşağı daha hızlı hızlı yola devam ettik . Sağlık Ocağı epey uzaktı ama yürüyerek gitmeye de mecburduk çünkü taksi parası ödemek istemiyorduk.
Sağlık Ocağına da hiç sevmem ben.Sevmeyişimin sebeplerinden biri bu yol.Bir de Sağlık Ocağı bana hep sıkıcı gelir .Sağlık Ocağına daha önce anneannemle birkaç kez gittim .. hep yaşlılar geliyorlar. Yaşlıların dertleşme yeri

O gün ,Sağlık Ocağı inadına kalabalıktı anneannem:
-Sağlık ocağında sıra var. Çok bekleyeceğiz …
- Öf beklenir gibi mi anneanne bu sıra
- Bunlar bizden önce davranmışlar suç bizim
- Ah o yokuş yok mu .Suç o yokuşun

Sağlık ocağında bir tek ben çocuktum .Beni gören her yaşlı “Nesi var bu çocuğun” Mutlaka soğuk su içmiştir.Ah şu çocuklar .Söz dinleseler…”der gibi beni süzüyordu.Güler yüzlü bir teyze anne anneme sordu:
-Nesi var bu güzel kızın
- Soğuk su içmiş …
-Ne zaman
-Dün
-İyi ki getirmişsiniz.Geciktirmeye gelmiyor hastalıklar.
Anneannem başını sallayarak:
-Doğru diyorsunuz
Teyze pek üzgünce:
-Benim bir akrabamın kızı . Soğuk su içmiş hastalanmıştı. İhmal ettiler .doktora götürmediler Ah şimdi görsen nasıl hasta Bir öksürük bir öksürük , boğulacak…
Heyecanla söze atladım:
-Ihlamur çayı da mı içmemiş
Teyze bana gülerek:
-Hayır onun anneannesi ona hiçbir şey yapmamış
-Benim anneannem iyi
-Senin anneannen bir melek
Teyzenin hoşuna gitmiştim :
-Çok seviyor musun anneanneni
-Evet
-İğneden korkuyor musun
-Evet
-Doktor iğne verirse ne yapacaksın
Güldüm ve sustum …
-Neden güldün
-Korkuyorum iğneden
-Doktorları dinlemek lazım . İğne verirse vurdur . Şurup verirse iç
-Şuruplar acı
-O acılık senin içine giren mikropları öldürüyor
-Anladım
-Acı şurupları içecek misin
-Evet
Anneannem :
-Okulundan da kaldı
-İp te atlayamadım anneanne…
Teyze gülümseyerek:
- Üzülme ,iyileşirsin , arkadaşlarınla ip te atlarsın … Okuluna da gidersin . Çocuklar hata yapar.Biz de çok hastalandık .
Kendime öfkelenmiştim içimden :
-Neden soğuk su içtim ki, Şimdi ne güzel ip atlayacaktım.
Bahar günlerinde okul çıkışı evden bir ip alır fırlardım sokağa…Sokağımız çıkmaz sokak olduğu için , trafik korkusu da yoktu…ip atlayıp terlemiştim ve eve koşmuştum susayıp . Hiç yapmadığım bir şeyi yapmıştım o gün. İki bardak soğuk suyu bir diye içmiştim. Terliyim bile dememiştim .Nasıl içim yanmıştı bilseniz. İçtikçe içmiştim soğuk suyu.

Sağlık ocağının koridorunda zaman geçmek bilmiyordu. İyi ki anneanneme oturacak bir yer bulduk . Ben de yorulunca onun dizlerine oturdum . Beklemekten sıkıldık .Anneannem saatine baktı. on bir dedi.
Doktor hanımın yanına giren daha çıkmak bilmiyordu .Çaresiz bekledim.Başım çatlıyordu.İlaçsız iyileşmezdim…

Muayene odasına anneannemle girdim doktor teyze çok müşfikti . beni muayene etti reçeteyi anneanneme uzattı .Eczaneye gittik ilaçlarımı aldık .Sağlık ocağında iğnemi yaptırdım hemşire abla :
-Hiç korkma koluna çiçek yapacağım
Anneannem :
-Bak koluna çiçek yapacakmış…

Koluma bir çiçek yaptı hemşire abla . Ben ona çiçek diyorum . İğne diyemiyorum . o iğne sayesinde iyileşmiştim .Hemşire abla beyazlar giymişti.Hep beyazlar giyiyormuş. Kalbi de öyle beyazdı.Tatlı dilliydi.Yüzü güleçti…

-Sizi çok sevdim
-Neden
-Bembeyaz elbiseniz var
-Bembeyaz elbisesi olanlar sevilirmiş mi
Hemşire abla sohbet edecek cesareti vermişti bana :
-Siz de çocukken ip atlar mıydınız
-Evet
-Hiç hasta oldunuz mu
-Evet
Hemşire abla bana gülerek bakıyordu ve eliyle tutarak:
-Boyun atkın ne güzelmiş
-Size vereyim mi
-Şimdi olmaz .Boynunu sıcak tut. boğazlarının ağrısı geçsin
Yüzüne sıcak sıcak baktım ve:
-Benim ablam olur musun
-Ablan yok mu senin
-Yok
-Neden olmayayım , sen tatlı bir kızsın…

O gün yaşlı hastalar arasında kendimi büyük bir yalnızlıkta hissettim .Sıkıldım. Anneanneme hep sorular sormuştum.Sen çocukken hiç hastalandın mı anneanne “ gibi sorular .ona Hatice’nin de hastalandığını söylemiştim:
-Ne zaman hastalandı
-Geçen hafta hastalandı
-Doktora mı gitmişler
-Hayır
-Ya nasıl iyileşmiş
-Annesi nane -limon kaynatmış…

Hatice hastalandığında öğretmenimizin sınıfa yazdırdığı şiir aklıma gelmişti .O şiiri anneannem anlar dedim.Cebimden çıkardım ve okudum:
“Olmaya cihanda devlet / Bir nefes sıhhat gibi “…
- Ne demek bu anneanne…
-Sıhhatinizi koruyun diyor işte
-Bunu söyleyen büyük biriymiş .Öyle dedi öğretmenimiz.
-Kanuni Sultan Süleyman… büyük bir padişah…

Anneannem benden sıkılınca .Sıkıntımdan duvardaki afişleri okuyordum .Sağlık ocağının koridor duvarındaki afişlerin birinde “sigara sağlığa zararlıdır” yazılıydı.O afişi göstererek şöyle demiştim :
-Yanına ne güzel yakışır “soğuk su içmek sağlığa zararlıdır” yazılı bir afiş değil mi anneanne
Anneannem güldü:
-Evet


Sağlık ocağından eve geldik . Anneannem ıhlamur çayları içirdi.Oh ne güzel sıcak sıcak içtim Anneannem ümitliydi artık:
-İyileşir yarın okula gidersin
-Yarın ip te atlarım
-Hayır birkaç gün sonra ip atlamak…
O gün akşama kadar yataktan çıkmadım .Çıkar mıyım . .İyileşip okuluma gitmeliyim ..
Yarın okulumda olmalıyım .


Ertesi gün okuluma gittim.İyileştiğimi görünce bütün arkadaşlarım ,sevindiler .En çok Hatice sevindi .Onunla ip atlayacaktık ama birkaç gün sonra…