“illallah dedim bunlardan” diyordu Hasan amca.Çocuklarının yaramazlığından usanmıştı.Nasıl usanmasın o çocuklardan.Öyle usanmıştı ki, cinnet getirecekti.Biri komşunun camını kırar biri tavuğunu taşlar…Biri olsun uslu çocuk olsa,Tam beş tane yaramaz.

Hasan amca bir yaz akşamı ,köyün yorucu işlerinden bitkin düşmüş bir halde eve döndü.Hasan amcanın hanımı başladı çocukları şikayete.

Yazın sıcağı akşama kadar adamın beynine kadar işlemişken ,Bir bardak soğuk su bile vermeden kadının yaptığı cahilliğe bak…

Hasan amca kadına yüzlerce kez tembih etmişti. “bir soluklanayım şikayete öyle başla” diye

Bu akşam gözüne ilk ilişen büyük oğlu Sami oldu Hasan amcanın. Eline aldığı büyükçe bir sopayla üç kere vurdu Sami’ye.Çocuk yere yığıldı.Annesi öldü sandı…Feryat fıgan etti…
Annesi kaç kaç demişti,Sami gurur yapmış kaçmamıştı…

O gün Sami’nin küçüğü Salih Receplerin Fahrettin’i dövmüştü.Fahrettin’in babası ve amcası Hasan amcayı dövmek için eve kadar geldiler.Hasan amca dövüleceğini anladı.Eline çok büyük bir sopa almıştı.Avazı çıktığınca bağırmıştı.Sami de yattığı yerden kalkıp babasını korumak için koşmuştu.Hasan amcanın hanımı adamımı öldürüyorlar yetişin komşular diye bağırıyordu…

Komşular yetişmiş kavga önlenmişti…Çocuk kavgası büyük kavgasına dönüşmemişti .Hasan amcanın oğlu Salih yaptığının ne büyük bir bela olduğunu anladı.Babasına hak verdi.”Uslu çocuk olmanın zamanı geldi” diyordu içinden.

Hasan amca “ “illallah bunlardan” diye diye eve girdi…Yorgundu.Dertliydi…