Duygu yoğunluğunu uçlarda yaşayan bir yazarmış diyecekler benim için

. Depresif bir yanım olduğunu, karamsarlığımı, iç sıkıntılarımı tek tek fark edecekler. Genç nesillere bir şeyler bırakmak isterdim. Hayatın kendisini benden okusunlar diye yeni şeyler karalamaya yeltendim aslına bakarsanız ama hep yarım kalmış, yazarı tarafından beğenilmemiş şeyler oldu bunlar.
Bir yazıda şöyle bir şey okumuştum, şairlik çocukluklarında diğer çocuklardan herhangi bir vesileyle bir süre ayrı kalmış, onlar gibi olmamış çocukların ilerde gösterdikleri nevrotik haldir, diye. Yani doğal bir sürecin sonudur aslında bana kalırsa da. Diğerlerinden farklı bir şey görüyorsan aynı noktaya baktığında ve bu şey çoğunlukla senin içini kanatıyorsa yapacak bir şeyin yoktur artık. Herkesin ortalama mutluluğa sahip olduğu anlarda sen adını koyamadığını, bunu onlara da açıklayamadığın coşkun bir huzur hissediyorsan artık bütün ömrün boyunca onlar gibi olmayacaksındır. Otobüsler bir şehrin en doğal halidir demiştim bir yazımda, metrolar da olabilir. Acılar da bir şairin en doğal halidir. Şairin lokomotifidir de aynı zamanda. Az gittim uz gittim bir arpa boyu yol gidemedim diyen şair, istidadına güveniyorsa acısını bastırıyordur. Yoksa ilerlenemeyecek tek bir yol yoktur yeryüzünde. Bastırılmış duygular ve kamufle edilen yaralar vardır.
Kopar kabuğunu kanasın yaraların. Sen yazmak için buna ihtiyaç duyansın. Gecelerin bu vaktinde onlar gibi uyumayacağın çocukluğundan belliydi, çünkü ne bisikletin ne de patenin oldu. Bayram günlerinin parlak jelatinli çocuklarından da olamadın hiç. Yalnızlık içsel bir duygudur; fiziki haller yanıltmasın sizi. Ey Türk istikbalinin evladı, damarını kes de gör muhtaç olduğun kudret nerededir. Muhtaç olduğum kudreti ihtiyacım olduğu anda kullanamayacaksam saklayıp turşusunu mu kuracağım. Argo konuşmaktan benim gibi çekinme genç. Seni hayal kırıklığına uğratmak istemem ama dilin en sevdiğim özelliği de budur; ruh haline gore şekillenir.

Uyku da böyledir genç, hep istemediğin anlarda gelir. Delikanlı’yı okuayamadan kapanan gözler neylesin yeni günün heyecanını…