ÇOCUK YÜREĞİMDE İLKBAHAR


Kışın beyaz örtüsü toprak ananın eleğinde yenice süzülmüş. İlkbaharın güzel çiçekleri,

elmas eleklerinin yüzünde kalan küçücük elmascıklar gibi parlayarak tomurcuklanmaya

başlamış.Kış mavsiminin zifiri siyah geceleri kendilerini, ilkbaharın mavi gecelerine tatlı tatlı

teslim etmeye başlamıştır. Kışın kalın kazaklarımızın altındaki üşüyen ciğerlerimize buz gibi

çektiğimiz oksijen, güneşin yeşilin mavinin ve yağmur kokan toprakların etkisi ile

ılıklaşmaya, yağ gibi bütün damarlarımızda sıcacık akmaya başlamıştır.

İlkbahar tatlının, güzelin, neşenin, mevsimi olduğunu açık açık haykırmaktan, kişiliğini

hiç çekinmeden bütün doğaya açık açık paylaştırmaya aşık olan ve bunların hiçbirini

çekinmeyerek göstere göstere yapan tek mevsimdir.O mevsimlerin şahı, mevsimlerin ilki,

mevsimlerin en güzelidir....

İlkokul çocuklarının dizleri yeşermeye toprak, çimen kokmaya başlamış, anneleri

korkudan kızarmış yüzlü çakır gözlü çocuklarına, bir gözleri baharın en güzel

kelebeklerinde tatlı azarlarını atmaya başlamış, sokakta da sütçü baharla birlikte yeni

doğan buzağının sütünü satmak için süüüüütt... süt diye bağırmaya başlamıştır.

Çağlalar çiçek açmış, bademler sabırsız herhalde,

Çobanlar kavala neşeli üfler olmuş, içleri ısındı herhalde,

Güller tomurcuk vermiş, Nurşen teyze ondan dağıtıyor gecen senenin gül sularını herhalde,

Ekinler topraktan sıyrılmış, kara örtüye yeşil pelerin herhalde,

Çocuk yüreğimi sebepsiz bir neşe kaplıyor, ilkbahardan herhalde.

Sonbaharda arkasından ağladığım her dut yaprağının yeniden geri geldiğini görünce

içimi kaybettiğini şans eseri bulmuş bir bahtsızın mutluluğu sarıyor.Her yaprak sanki

ezelden o dallardaymış da ben onları göremiyormuşum gibi yerleşiverdi,

yemyeşil tatlı bahçemize ve tabiki dünya tatlısı gülüşlerime.....

Kaynaktan sular güldür güldür akmaya, kuşlar cıvıl cıvıl ötmeye, kuzucuklarında

postları ıldır ıldır yanmaya başlamıştı. Daha ne isterdi benim aşık gönlüm, bütün özlediği

hasret cektiği güzellikler bir bir geri gelmeye başlamıştı her güne yeni bir tatla uyanır

olmuştu. Aşıktı seviyordu ilkbaharı, yeşili, kuşları, kelebekleri........ seviyordu.

Ve her sabah ilkbaharın tadını ilk çıkaran şanslı olmak için atar oldu kıra, bayıra

kendisini...


VARSIN ATSIN YETERKİ İLKBAHAR HEP BÖYLE TATLI KALSIN......

[m.ç]