.......................................

Günümüz çocukları bilgisayarlar başında zaman harcayarak, kendilerini harap ederek büyüyorlar ne yazık ki...

Ne yazık ki, ruhsuz ve kıvamsız bir gençlik bekliyor insanlığı...

İnsanlık kırmızı alarma geçmeli, bu bilgisayar kullanan çocuklar yüzünden...






Şuan bulunduğum internet kafe, abartısız 12 yaşı geçmez 30 dan fazla çocukla dolu. Aman Allahım, bu ne izdiham, bu ne rezalet, bu ne başı boşluk...

Aileleri neredeler? Hiç mi çocuklarını takip etmiyorlar? Hiç mi terbiye vermiyorlar körpecik canlarına?..

Şaşırmış durumdayım ve ne söyleyeceğimi bilemez şokundayım...

Her bilgisayar başı toplu çocuklar dolu. Kargalar gibi üşüşmüşler bilgisayara, bilmem ne oyunlar oynuyor. Ses gürültüsünden yazımı zor zor kaleme alıyorum. Ettikleri küfürleri yazsam, küçük dilinizi yutarsınız...

Bozulmak, parçalanmak buna derim...

Okulda olacaklarına, kütüphane içinde kitaplar okuyacaklarına...

Bunları da bırakalım bir kenara, sokaklarda oyun oynayıp çocukluklarını yaşayacaklarına; internete kilitlenmişler...

Saatlerce kalıyorlar dört duvar arasında....






İnternet kullanan çocuklar, gün geçtikçe çoğalıyor sayıları...

Yaşları beşe kadar inmiş durumda. Böyle çocuklar gördükçe, kahroluyorum, acayip üzülüyorum...

Bu vahim meselede, anne ve babaya büyük mü büyük görevler düşüyor...

Bu derin yara iyileştirilmezse, bu hastalık, daha doğrusu bu bağımlılık önlenilmezse virüs bela olmaya, can almaya ve can yakmaya devam edecek...

Korkumdan haklıyım, acı gerçeğimiz bu...



.............................................
Mehmet Selim ÇİÇEK
1 Mart 2010,,,15.30
Kerboran