Mutluluk…

Zihnimizde yarattığımız bir var oluşum mu; yoksa sürekli duyduğumuz kelimenin içimizdeki yaşananlara karşıtımı?

Kavramı tarif etmeye başladığımızda çok renkli tarzlar anlatımlar doğacak. Peki ne mutluluk gerçekten var mı?

Her yaşadığımız olayın içinde bulabiliyor muyuz? Sıcacık bir gülüşte uzun zamandan beri beklediğimiz haberde insanları sevdiğimiz de işimiz rast gittiğin de doğum günlerimizde anılarımız da hayallerimiz de her yerde var mı mutluluk?


Düşündüğümüzde evet var. Peki, peşinden mi koşuyoruz o mu bizi buluyor?

Sevdiğim birçok hayvan var çocukluğumdan beri hiç birinden korkmadan ürkmeden hepsini sevebildim. İnsanları sevmemin sebebi sanırım biraz da bu.

Kedi ve köpekler en çok sevdiklerim ve güldüklerim olmuştur. Hani bilirsiniz kuyruklarını yakalamaya çalışırlar dört dönerler bunun için etraflarında.

Tıpkı bizim mutluluk için yaptığımız gibi..


Ardımızdan hep o geliyor aslında; bazen inat edip illa ki biz peşinden gitmeye çalışıyoruz.
ve malesef;

Yol alamadan dönüp duruyoruz etrafımızda.

Bırakalım mutluluk kuyruğumuz olsun Biz gülümseyerek devam ederken yolumuzda o hep ardımızdan gelsin…