Aşk bitti mi? Karaya mı saplandı aniden sarsıntılar içinde?

Aşk bitti mi gözümün nuru? Sen bittin mi? Senin adın aşk değil miydi? Aşkın en derin yerinde gizli değil miydin? Aşk bitti, ne yapacağız şimdi yüreğim?

Soluklanalım önce, sessizliğin içine gömülüp de kendimizi dinleyelim. O bitmez sandığın aşkın ateşi küllendi öyle değil mi?

Seni de mahvetti, beni de kendini de…
Yaramaz bir çocuğun uysal olmaya çalıştığı anlar gibiydi, ışıklar yanınca sessizliğe gömülür, karanlıkta kendine bile acımaz, süründürürdü…

Senden beter olamazdı aşk sevdiğim, onda senden kalıntılar vardı ama senden beter olamazdı, sendin o… Onun içinde gizliydin ama bir sen kadar olamazdı…

Zaman inat mı ediyor da, çabucak geçti! Sensizlik aşka meşk mi etti de, yalnızlığı peşime dikti? Aşk bitti mi? Yüreğim sustu da, kendini dinledi mi?

Bu dönüşsüz yollarda, atacağım ilk adımda seni istiyorum… Korkma, kızmak için değil; hiç ama hiç söyleyemediğim bir söz vardı sana…

Kalbimi çalıp, etrafı tozu dumana katmadan önce söyleyecektim sana, az biraz sabretseydin be sevdiğim! “Seni Seviyorum”…

Geç mi oldu? Saatler gece yarısını vurdu, sabaha mı kalsın o son fasıl? Hiç gerek yok, ettiğim yeminlerin tuzu bile kurudu… Dilim damağıma yapışırken, yüreğim direnmekten vazgeçti, kapıyı aptal gibi açık unuttu…

Senden sonra gelecek olan biri varsa, buyursun… Yalnız duysun, aşk bitti yerine kılıç darbeleriyle yaşam mücadelesi veren bir yüreğin çığlığı geldi!

Cesareti olan varsa buyursun, senden iyi olmasın ama yüreğimde birazcık dinlensin, uyusun… Ninni faslı başlamıştır sevdiğim! İki kelime için beş saniye bile bekleyemezken sen, ninnilerimle uyumak isteyen çok olur elbet…

Yolun açık mı olsun? Kapalı olduğuna mı inandırdın kendini? Haydi, öyle olsun…

Dilara AKSOY