Onu Anlamak Üzerine

Hak peygambersin şeksiz gümansız/sana inanmayan gider imansız…Ne güzel demiş Yunus Emrem.

Sensin sevgili…varlığın sevgilisi…Yüce Allah’ın sevgilisi…Sensin kula kulluğu yıkan,Sensin zulmü yakan,Sen oldun hep çölleşen zamana akan,yağan damla damla…Sen karanlığa karşı nur oldun,Senin eserin gönlümdeki sürur…
Sevgili peygamberim ,hayatımın bütün sokaklarında seni görmeliyim;Senin olmadığın sokak karanlık,Senin olduğun sokak güneşli…Annemden-babamdan daha çok sevmeliyim seni…

Sevgili peygamberim senin ahlakınla ahlaklanmalıyım.Biliyorum ki,seni rabbim terbiye etti…En güzel terbiye terbiyen…Ahlakının üzerinde ahlak yok.Sen iyi bir baba olmuşsun ,İyi bir eş olmuşsun ,İyi bir komutan ,iyi bir arkadaş…Ey güzel örnek.

Sevgili peygamberim senin “ışıklı yolunu” hiç bırakmamalıyım.En ışıklı yol senin yolun.Büyük mükafatını ahirette göreceğiz o yolun.O yoldur dünya saadetimizin de ağacı.”Dünya saadetimin” kuralları ne olmalı diye hayata ve tarihe sorduğumda ışıklı yolunla karşılaşıyorum…”Kendin için istemediğini başkaları için de isteme buyurmuşsun”İnsanlar nefislerine uyunca kavgalar bitmez ki,Senin yolunun güzelliği bütün yolların aradığı…

“Rahmetenlil aleminsin” buyuran yüce Allahtır…Rahmetenlil aleminsin…Senden başka kurtuluşa kılavuz yok.Sapmamalıyım ayak izlerinden…Kıymetli izlerden.Allahın cennetini ve cemalini istediğimde hep senin izlerin düşsün önüme,Nefsim ve şeytan sussun…

Sen güneşsin sen aysın,yıldız sensin…İki cihanda seninle olmak ne güzel.Sevgili peygamberim eyvah ki, eyvah seni anlamayanlara…