Bekledim

Seni şu kocaman tasın üzerinde bekledim. Bazen seni beklerKen gözlerime yagan yagmurlarla uyudum. Bazen soğuk o kadar alıyordu ki beni uyuyamıyordum. Ben seni bekliyodum.Çünkü
Gözlerimde bitmek bilmeyen bi ısık vardı. Bi gün sen gelecektin ve ben o tasta seni beklemiyecektim artık. Gözyaslarımla o tasın üzerine ’bekliyorum.’ yazardım.Acılarımı anlatsam beni dinleyen tek şey o tastı. Beraber hayaller kurardık. Belki sacma hayallerdi ama avuturdu yaramaz kalbimi. Durdururdu tüm zamanı.Benimle birlikte sensiz olan seni mi yasardı tüm kalbiyle.
Bir gün

;sen geldin. ILIK bir rüzgar esti. Tüm özlemlerim onula birlikte gitti. Bedenin bedenimi cekti kendine ayrılamıyodum artık. O günden sonra o tasa gitmedim. Niye bilmem ama acılarımı paylastığım tek gercegi unutmustum. Bir gün gidip bakmak istedim. Gittim gittim
Ama yerinde yoktu. Evet olması gereken köşede o yoktu.
Dönmek üzereydim. Ama o anda onu gördüm. Yerinde degildi ama cok uzakta da degildi. Şimdi anlıyorum
Benim senin gibi bir beklediğim varken.
Onunda beklediği bi seni varmış.