Yollar size neyi ya da neleri anımsatır bilmem.ama yollar bana hep yalınlığı anımsatmıştır;yalın,sade,çıplak,sessiz,durağan…yol dendi mi aklıma ilk gelen ıssızlık,terk edilmişlik,yalnızlık;ağaçsız kuşsuz dönemeçsiz tek ve yalın…

Yollara acımışımdır hep;insanlar işlemedikleri suçu yüklerler;ya kara haber getirir ya istenmeyen yere götürür.kimi zaman tam tersi olur ama şarkılara türkülere konu olan yollar hep suçludur genelde!halbuki suç onların değil.onların üzerinde onları aşındıranlarda!değil mi ya?yollar aynı zamanda iyi bir yıpranmışlık sembolü olmalı.ya da zorla yıpratılmışlık…!

Öyle hareketsiz,öyle mazlum,öyle sakin,öyle sabırlı ve öyle zavallı ki aslında yollar…tıpkı hayatım gibi!sanırım bu yüzden kopamam yollardan.hayatım gibi durağan,mazlum,…yollar gibi sıkılmış…sıkılmaz mı hiç yollar?hep aynı yerdeler ya aynı şeyleri yaşar dururlar.onları hareket ettirecek şey doğal olaylar ve insanlar.hep bekler dururlar “bir olay olsun da azıcık hareketleneyim”diye.dilleri olsa neler söylerler de ellerinden gelen tek şey çaresiz beklemek.ah ne yakınırlardı o arabalardan dilleri olaydı.sadece işlerini yapıyormuş gibi görünen ama canlarını yakan o arabalardan…ah ne zalim onlar!her kara haberi taşırlar da suçu yollara atıp işin içinden sıyrılırlar.hem ezer,hem iftira atarlar ama yine de melektir insanların gözünde ya herkes ister onları!ne beceriklidir onlar!yollar da suskundur ya hep içine atar da yine de suçludur!

Ah hayatım! Senin kaderinde de yol olmak varmış ya sabrı bil sen de ve bekle sessizce ama umudunu kaybetme.belki bir gün biri gelir de seni de kurtarır diye.kim bilir belki bir olay…ama sen kızsan da küssen de sus yine gün gelir kurtarır seni umut ettiğin mucize.