O mükemmel huzurun tadını hatırladıkça sarhoş gibi sersemleşiyorum ve kendime gelemiyorum.olması gereken bir şey gibi;sanki en doğal şeymiş gibi ya da senle doğmuşum,senle yaşamışım hep ve hep senin kollarına sığınmışım gibi tanıdık,doğal…o yaşadığım hazzı,huzuru,zevki,heyecanı,gururu…sen bile anlayamazsın.hayatını tamamen işgal ettiğimde daha mutlu olacağımı biliyorum ve işte bu yüzden sadece”sen” diyorum,yalnız seni istiyorum.tüm vücudu tir tir titreyen keş gibi muhtacım sana ve o derece,belki daha fazla bağımlıyım.şu an sana ihtiyacım var.gözlerimi kapatıp o sıcacık bedenine,güçlü kollarına sığınıp o huzuru ruhuma çekmeye ihtyacım var!gözlerimi açtığımda rüya olduğunu anlamak yordu beni,seni görmeye ihtiyacım var!önce uykudan uyanıp sıcaklığını hissetmeye,kokunu içime çekmeye,sonra gözlerimi aralayıp önce dudaklarını,sonra güzel yüzünü görmeye ihtiyacım var.içimi zift gibi kapladı bu ihtiyaçlar!özlem-hasret gibi bir şey değil artık bu;ihtiyaç ötesi bir şey!sadece sen ol yeter.sadece seni istiyorum o kadar!