İnsan yalnız mıdır? Yoksa sadece kendisini yalnız mı hisseder?
İnsan yalnız doğar yalnız ölür aslında buna inanıyorum.Hiçkimse sizin yaşadığınız birşeyi tam olarak anlayamaz hissedemez.Belki daha önce yaşamışsa benzeri bir şeyi ya da mağduriyeti vs. belki olabilir.
Geçen gün izlediğim bir filmde diyordu hiç birimiz yalnız değiliz sadece öyle düşünüyoruz ya da inanıyoruz.Etkiledi beni bu cümle. Bir iç sesimiz var ya bizim düşünüşlerimiz iç konuşmalarımız dualarımız.İşte bu bizim yalnız olmadığımızı ya da kendimizi yalnız hissetmediğimizi gösteriyor.İnanıyoruz ki düşünüyoruz konuşuyoruz.Dinleyen biri var bizi diye inanmasak konuşur muyuz. Yalnızlığı sorguluyorum.
Hayata ve sürprizlere sevgiye dostluğa samiyete inanıyorsanız yalnız değilsiniz.
Yoksa ben yalnızım yalnızım kimse beni sevmiyor derseniz öyle olur öyle kalırsınız.
Çok şükür ki yalnız değiliz sevdiklerimiz var bizi sevenler var.
Sevmeye sevilmeye değer insanlar var.
Anlamak var anlaşılmak var.En azından ümit hava gibi su gibi ümit...
İhtiyacımız olan tek şey ümit...