Her şeyin bir sonu oluyormuş gerçekten !
Seni özlemenin, beklemenin, sabretmenin de bir sonu varmış.
Şimdi istiyorum seni görmeyi ; haydi sevdiğim, şimdi gel.

Dünyanın değil belki ama benim , gençliğimin derken orta yaşlılığımın da sonu geldi. Dökülmez sandığın gür saçlarım dökülmeye, kömür rengi sandığın saçlarım aklaşmaya döndü. Haydi sevdiğim, tam zamanı artık ; şimdi gel !

Seni sahiplenmek değil elbet niyetim. Son görüşün beni, isterim ki, çok yaşlı halim olmasın. Başlayan düşkünlüğümü, fark etmeni istemiyorum. Gözlerimin yeşili solmadan gel.

Seninkilerin solmayacağından eminim. Fakat ben seni, gözlüğümü çıkararak görebilmek istiyorum mutlaka. Gözlerim iyice zayıflamadan gel.

Güzel görünmek sevdiğine, sadece kadınlara mı özgü olacak ? Ben de sana son görünüşümde güzel olmak istiyorum. En azından fazla çirkin olmamalıyım. Belli ki senden epeyce önce göçeceğim hayattan. Hayâllerinde düşkün görüntüm kalmasın. Gel be sevdiğim şimdi gel !

Ben sana gelemiyorum işte ; anla artık ! Eskisi kadar korkağım halâ. Korkak ve utangaç. Belki yine bakamayacağım gözlerine ama olsun ; sen beni gör hiç değilse. Ben sana göründüğümü bileyim. Çıkarma istersen gözlüğünü ; olsun. Ben seni en çok gözlüklü olarak hatırlıyorum zaten. Gözlerinin gerçek rengini öğrenememiştim ya ; varsın yine de öğrenemiyeyim. Sahi , ne renkti gözlerin ; yeşil mi ?

Gel Sevi’m ! Gel Bahar’ım !
Ömrün sonu geldi diyorum ; gel artık ! Blöf falan değil bu defa ; rol de değil ! Hem ben Türk filmi seyretmeyeli yıllar oldu. Hangi filmdeki, hangi aşığın rolünü oynayacağım bu gün sana ?

Türk filmleri eskidendi Sevi’im ! Çok etkisinde kalmıştım onların doğru . Çok roller yapmıştım sana. Fakat rol olmayan tek gerçek varmış bak yine : Sana olan aşkım , rol olsaydı eğer ; otuz dört yıl sürer miydi ?

O kadar uzun oynasaydık, bu filmi kim seyrederdi ? Haklısın ; zaten kimsenin seyrettiği falan da yok belki. Olsun, kimseler bilmesin.

Sen de bilmesen olur , ben yine de yaşarım bu aşkı diyordum ama olmuyor be canım, olmuyor.

İlle de gel , diyorum bu gün ! Hem de şimdi gel...
Gel Sevi’m ! Gel be Bahar’ım !

Fikret TEZAL