*Yanımda olmasanda sev beni, sakın bırakma,,, bu düşünce güc verecek bana yokluğunda!!.

Benden beklediğin gibi, dilediğin gibi güçlü olmaya çalıştım ama başaramadım... sen yoksun diye güzel olan hiç bir şeyi kendime yakıştıramadım...

Sana olan duygularım aşk değil, sadece aşk değil, çok ötesi bunu biliyorum... çılgınca sevsem bile, an geliyor güçsüz kalıyorum... sensiz hiç bir şeyin değeri yok, ben bunu senden uzak kaldığımda anladım...

Sen yoksun, hatıralarım rüyaya gebe ama ben rüyadaki sana dahi hasretim... ismini gecelere haykırıyorum, uykusuzum, sensizim.... sebebi senmişsin hırcınlığımın ve ben bunu ancak yokluğunda "şimdi" öğrendim...

Sen gideli aynalara küsüm, gülümsemiyor dışıma yansıttığım... dünden kırık kalbimle, sensiz yarınlarıma yastayım... her zerremde sen nefes alıyorsun, sensizliğin uçurumunda, halen israrla seni beklemekteyim...

Beni kendime bile aciz bırakan,,, en sevdiğim insan "senden" beni uzaklaştıran bu kara sevda. .. hükmedemediğim, yönetmekten ürktüğüm bu duygu, gelirsin avuntusuyla her daim beni sırtımdan vurdu.

Ben uslanmayan deli k ı z, büyüyemeyen k o c a bebeğinim... senin sevgine muhtac ve büyümem için yardımına, sevdam ile hoşgörüne sığınmaktan öteyim... belki sensiz de büyüyeceğim ama şu an sensizlikten doğan, aciz bir umudun eşiğindeyim... kimsesizim dahası sensiz ve söylermisin, ben sensiz günlerimde nasıl gülerim, güleceğim...

Bağır bana istersen ama sakın bana, yıprandım sus deme... nefrette et istersen ama yeterki sen beni hep hatırla... nefretle de olsa, ne olur benden uzak kalma... haber ver bekliyorum, beni bu kadar olsun sevginden mahrum etme diliyorum... unutma ne olur, ben her daim ve "sadece" sana yanıyorum...

Dudaklarımda mühürlü olan ismin, gündüze uzayan kabusum oluyor uyandığımda ve ben her anı’larımın molasında, seni sayıklıyorum büyük bir sabırla... inan bana, seni sevebilmek dışında mutlu değilim... gölgemsin ayrılamadığım, nefesimsin bırakamadığım, aclığımsın doyamadığım...

Esiyor bağrımda hasretin, an gelir boğazım düğümlenir... hadi gel, bir mevsimlik de olsa gel, bir tutamlık aşkına bile razıyım...

- SON -

_____________
ve ben halen sensizim
yokluğunla acılardayım
hasretinle
feryat eder duygularım
duy beni
duy beni ne olursun
sen yanımda olmasanda
ben her daim
her zaman seninleyim
ve ben
yüreğime söz verdim
son nefesime kadar
seni seveceğim
ve bekleyeceğim

_
Şahinde Hülya Kahraman / 4.11.2009

Paylaş:

(c) Bu yazının her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir. Yazının izin alınmadan kopyalanması ve kullanılması 5846 sayılı Fikir ve Sanat Eserleri Yasasına göre suçtur.

Yazarın Önceki Yazısı Yazarın Sonraki Yazısı

Yazıyı Değerlendirin

Sana yanarım 20 Yazısına Yorum Yap

Okuduğunuz Sana yanarım 20 yazı ile ilgili düşüncelerinizi diğer okuyucular ile paylaşmak ister misiniz?

Sana Yanarım 20 yazısına yorum yapabilmek için üye olmalısınız.

Üyelik Girişi Yap Üye Ol

Yorumlar

delikızım, @delikizim

5.11.2009 02:27:18

Yanımda olmasanda sev beni, bırakma,,, bu düşünce güc veriyor bana yokluğunda!!.

kutlarım sevgili hulya

Etkili Yorum

strfsh, @strfsh

4.11.2009 12:29:20

Kaleminize sağlık.

Aslolan hayat ya hani, hayatın içindeki herşey ya hani, hani acısıyla tatlısıyla ya hayat; acısını haykırırken acıtıyor bazen insanın içini ama, gidenin hakkını vermek lazım. Bırakılanın hislerinden eser yokki gidende, terkedilmeyi yaşayanın isyanına, nedenlerine, nasıllarına hiç bakmazki giden. Layık olup olmamakla, hak edip etmemekle de ilgisi yok bunun, öyle işte deyip devam... Neye mi?

Aslolana elbet, sadece aslolana, içindeki herşeyiyle. Katiyen rövanşa, bir daha ki maça demeden, her insanın parmak izi kadar, gözbebeği kadar, gönülizi de farklı, tutuşu ve bakışı gibi.

Giden ne hain, ne nankör, ne kötü, ne adi, ne kalleş, ne çok değerli, ne yüce, ne vazgeçilmez, ne onsuz olmaz... Terkedilen için de tüm tanımlamalar geçerli. Altı üstü ''insan'' işte. İnsana dair değil mi olan biten...

Geçmişten günümüze ne ağıtlar yakılmış terkedilenlerce. Terkedenin özlemi, hüznü, pişmanlığına yönelik kaç ağıt var...

Acıyı yaşamak, acı gibi yaşamak ne güzel, ''insan gibi, insanca''. Onsuz olmayacağına inanmak ta insanca, izler bırakması da, başkası olmayacak demek te insanca. ''O''nun da ''sen''den çıkıp ta ''o'' olması, 2 den 3 e geçmesi de güzel bu süreçte. Bırakın ''O'' ''Onda'' kalsın, ya da ne bileyim herkesin hüznü ve acıyı yaşaması da kendisi gibi ayrıcalıklı olmalı belki de. Nasıl başa çıkılıyorsa öyle çıkılsın, herkesin meramı ve meram anlama yetisi kendince özel, kimse kimsenin yerine olamaz, ''o'' hep özel ya, öyle olsun...

Sevgiliyi değerli kılan ona duyulan değil mi, ona karşı hissedilen, abartılan, gökyüzüne çıkarılan değer değil mi? Tüm bunların aslında onunla bir alakası yok, bunları hissedenin hepsi, hepsi hissedene ait. Terkedilen değersiz değil ki, sonuç mu? Öyle işte, sadece öyle, hiç nedeni, nasılı yok, sadece öyle...

Sesinizi duysun ya da duymasın siz siz olmaya devam edin değerli gülüm-se, devam edin sadece.

Recep Akıl, @recepakil

4.11.2009 12:07:38

10 puan verdi

Mektup tarzında yazılmış muhteşem bir duygu yoğunluğu içeren yerli yerinde bir metin. Okuyan eminim ki kendi geçmişinden de izler bulacak.Tebrikler Hülya hanım. Selâm ve sevgiyle.:)

onurumsun, @onurumsun

4.11.2009 08:44:04

Önemli olan da bu değil mi sevgili Hülya hanım. "O yanımızda olmadan bile ölümüne sevebilmek ve ölümüne bekleyebilme"

Uzaklıklar yürekte olan sevdayı öldürmemeli ve gün gün büyütmeli sevgili onun yoklupunda bile sevgiyi.

Umarım duyar sevgili sesinizi. sevgiler yüreğinize