Kış bitmişti ’yeşeriyordu doğa milim milim ,kalbim her yaprakta hızlı hızlı çarpıyordu...

Güneşlencekti gözlerimden baktığım dünya pencerem ...

Baharlar başlıyordu ,uyanıyordu yorgun mevsimden tabiat, renklerde kaybolucaktım öyle

seviniyordum ki;her sabah bahçemizi inceliyordum bir bahçıvan gibi...

Her açan çiçeklerin şeklini,renklerini,kokularını araştırıyordum ,ve ben o çiçeklerin aralaında

çocukluğumu yudum yudum yaşıyordum...

Oyun oynamak bana çocukça geliyordu da;ben çocuktum aslında;çiçekli bahçede geçen

çocukluğuma neler borçluyum neler.

Armut ağacının yanında adını sayamadığım ağaçlar vardı;bir sabah uyandığımda çiçekli

bahçeye bakan odamdan bahçeye bakığımda ,attığım çığlık hep aklımda ’leylaklar açmış

diye bağırdığımda’ annem bu kız çiçek delisi aklımı çıkardı sabahın bu saatinde diye bayağı

kızmıştı bana...

Anne ya’ leylaklar açmıştı bahçede ..!

Oya Gedik
Çiçekli bahçemizden anılarım...