Yüreğim çok farklıydı…

Sağ yanımdan bir rüzgâr esip geçti…

Herkes deli fırtınalarını sol yanıyla yaşar, sol yanını bitap ederken; sağ yanım hicranını ellere ses etmeden yaşadı…

Sağ yanımın hüznünde yüzün var… Sağ yanımın camdan beter kırıklığında adının baş harfi var…

Sol yanında bana ait hiçbir şeyin yok… Aradaki farkı şimdi anlıyorum; yüreklerimiz bile farklı seninle…


Sol yanın seni yaşatırken, sağ yanım da beni yaşatıyor… Becerebilir miydik diye düşünürken anladım, benim sağ yanım sensizliğin alevleriyle yanıyor…

Yüreğimiz çok farklıydı…

Sözlerimizi, gözlerimizi, içimize hapsettiklerimizi geç de, senin acıların benim acılarımın yanında bir hiç kalırdı…

Sağ yanımdan bir sevda geçti… Kırık arzuların ortasında dile gelebilme çabasıyla kendi yaralarını deşti…

Yürüdüğümüz yollar, dinlediğimiz şarkılar, kafamızdan geçen sorular, sorunlar değilmiş bizi farklı kılan…

Bunu hiç anlayamadık, sağ yanımın hüznünde yüzün var… Sol yanında kara bir bıçak gibi sapladığım sözlerim var…

Kabul ediyorum, sözlerim battı sol yanının en iç yanına… Beni kabul etmediğin yeri eşelemek istedim, başka kimse misafir olmasın diye…

Sağ yanımın darbelerinde parmak izin var… Söküp atamıyorum…

Şimdi sana bir tek sözüm var; affedilecek hiçbir şey geçmemiş aramızda, gözlerimdeki yaşlar zamanın beni yenişinden dolayı sen sakın üstüne alınma…

Engelleri kaldırabilecek gücüm olsaydı eğer; dengin olabilmeyi seçerdim, sağ yanımın harabeliğinde bile aşkım var…

Aşk bahçesinde kokladığım bütün güllerin kokusu sağ yanıma işlemiş, bende sana ait bir şey var… Gelip alamazsın onu, gücün yetseydi gitmeden önce alırdın… Bende sen var…

Sol yanının hüznünde gülüşlerim var, mutsuz anlarında tek bir an bile olsun beni hatırlayıp mutlu olabilmen için…

Mürekkep lekesi bulaşmış olan parmaklarımda yalnızca senin sihrin var…

Dilara AKSOY