Şiir için doğru ve değişmeyecek bir tanım olduğunu söylemek ya da böyle bir tanım yapabilmek hemen hemen olanaksızdır. Ancak şiirle ilgili bazı özellikler herkesçe kabul görebilmektedir. Dil, müzik ve sesle ilişki, etkileme gücü bu kabullerdendir.

Şiir duygu kökenli, doğal olarak öznel içeriklidir. Ancak, şair yerel alandan küresele yönelmeli, nesnel ürünler sunabilmelidir. Bu açılımı olanaklı kılmayan dizeler “şiirin kısır döngüsü”nde tutsak olur. Yapıt olma olgunluğuna ve yetkinliğine ulaşamaz.

Aynı zamanda şiirdeki iletilerin titizlikle ve özenle seçilmesi gerekir. Bireyi ve değerleri örseleyen iletiler okuyucu kitlesince hoş karşılanmaz, kabul görmez.

Emeğe saygı, emeğin kökeni, oluşumu ve iletisi ile doğru orantılı olmalıdır. “Her emek saygıya değerdir” söylemi bu anlamda abartılıdır.



Kısaca bir görev için yola çıkmış insan, yol haritasını evrensel ölçütlere uygun biçimde yapılandırmalıdır. Bireyin salt kendi egosunu tatmin etmeye yönelik girişimleri yüzeyseldir, sönüktür ve ilgiden yoksun kalır. Ölçütler objenin doğasına ve bilimsel kabulüne uyumlu olmalıdır.

Bu yazı bir uzman görüşü değil, yıllarını eğitime seferber etmiş bir insanın kişisel düşünceleridir.

Selam ve saygıyla.

Ramazan Alemdar