Onur BİLGE

Babamın Yeniköy’den getirttiği, cin topladığını söyleyen adamın, perdeleri kapattırarak kararttırdığı odamda, pencerenin sol üst köşesinden gelen gün ışığı huzmesine doğru tutmakta olduğu kartpostal büyüklüğündeki sigara kâğıdı gibi ince bir kâğıda, yanında getirdiği sekiz yaşındaki çocukla beraber dikkatle bakmaktaydım.

O kadar adapte olmuştum ki çocuk geride kalmıştı. Artık ben anlatıyordum, gördüklerimi. O da tamamlıyordu. Birimizin göremediğini diğerimiz parmağıyla gösteriyordu. Aynı görüntüleri seyrediyorduk. Acaba ikimiz de transa mı geçmiştik? Beyinlerimizin görme merkezine aynı yerden aynı komut mu gönderilmekteydi? Farklı komutlar olsaydı, o başka, ben başka şeyler görecektik.

Kıbrıs mezaliminden görüntüler, kâğıtta değil de hayal dünyalarımızda mı teşekkül etmekteydi? Beyinlerimizde oluşan hayalleri hareketlendirip, kâğıt ekrana mı yansıtmaktaydık? Hayal ettiklerimizi, oraya değil de mesela duvara, düz zeminli halıya ya da herhangi bir desensiz

1001 GECE ÖYKÜLERİ - 7

TIRNAK - LİMAN YAYINLARI

KİTAP TEMİN ADRESİ: M. Şerikan KARA : 0 536 275 90 15