8
Yorum
0
Beğeni
0,0
Puan
1417
Okunma

Onur BİLGE
Evlerimiz, herkesin ihtiyacına açıktı. Allah bize, biz başkalarına... Herkes, herkese yardımcıydı. Kim neye ihtiyacı duyarsa ve ondan başkasında fazladan varsa paylaşılırdı. Samimi, akraba kadar yakın ailelerden oluşan bir mahalleydi. İhtiyaç anında herkes tereddüt etmeden birbirinin kapısını çalabilirdi.
Kalabalık olmadığımız halde ihtiyaten fazla ekmek alınır, haliyle artardı. Bayatlasa da yenir, hatta o zaman hazmının daha kolay olduğuna inanılırdı. Herkes ihtiyacına göre alır, hemen tüketir, bayat yemek istemedikleri için sabaha bırakmazlardı. Mahallede herkes bilirdi ki bakkalda kalmasa, kimsede olmasa, mutlaka bizde bulunur; gece yarısı da olsa, acıkan ya da aniden uzaktan misafiri falan gelen; gelir, alırdı. Pahalı bir şey değildi ama o saatte nimetten nimetti. Çok hora geçerdi.
Söz ekmekten açılınca, ekmek yapanlar aklıma
1001 GECE ÖYKÜLERİ - 7
TIRNAK - LİMAN YAYINLARI
KİTAP TEMİN ADRESİ: M. Şerikan KARA : 0 536 275 90 15