........................................


biliyorsun bendeki sen mevsim olan
baharın adı eylüldür
Mimoza

... Eylülde tanıştım mis kokulu varlığınla. Eylülde bahtiyarlığına eriştim seni tanımanın. Seni tane tane yudumlamanın heyecanlarına eylülde vardım. Eylülde Seni kendime aşk kıldım, sevda eyledim, ömür yazdım, ölümüne bereberlikle seni kendime kazdım Mimoza...



Mimoza
Eylül başlar başlamaz
ikindi yağmurlarına tutuldum
çırak bir aşık gibi
gafil bir ceylan gibi

... Hazırlıksız bir ev sahibi gibi ağırladım seni canıma. Canıma misafir olarak değil, benden daha öte bir benle kabul ettim yakınlığıma uğrayışını Ama. Ama kalabalığıma gelişini, coğrafyalarıma sokuluşunu içim içime sığmaz duygularla karşıladım Mimoza...



Mimoza
rengarenk çiçeklerini çabucak
kucak kucak
açtırdın yüreğimde
içimde

.... Rahatsızlık vermeden, bıkmadan, usandırmadan ve sıkmadan yanaştın aşkı bol kalbimin mavi kıyılarına. Kah susmaz çığlığım, kah yorulmaz uçması sevimli martım, kah sıcaklığı anne kucaklaşması tadında bir sahiplenme değerim, kah gecelerimin parlayan yıldızım, kah gündüzüm daim görmek istediği portrem, kah da tüm zamanlarımın konuşkan ismim oldun dilimde ve de gönlümde Mimoza...



Mimoza
kokunla
dokunla
ruhuma çok iyi geldin
iyi deldin beni aşktan
sevgiden yana

... Dünyamda mola verir vermez, sen hemen yakınlığım, hızlıca sırdaşım, tam gaz arkadaşım, anlatılmazı mümkün olmayan ’’birliktelik şarkım’’ oldun Mimoza. Mimoza bana gelmekle, beni selamlamakla, beni bulmakla, bende karar kılmakla, benimle bir ömre varım demekle, kazandın beni bütünlüğümle...

Bütünlğümle sen (d)oldum, beni seçmekle, beni eklemekle hayatına, tadına ve adına Mimoza’m...



...................................................

MESELCİ
23 Eylül 2009,,,
Mardin