evet haklısın kendince... olmaz olamaz bir yanlıştan bir doğru doğamaz...
denedik.. yapamadık. söyleyemedik... kabul ettiremedik...
ama yanlışın var çirkinleşmedik... bunu beceremedik işte... ne derdin unuttun mu? hata yapma gibi bir lüksümüz yok artık. bizi anlamaları için hatayı kendileri yapmalılar derdin. susmalı ve beklemeliyiz derdin... pusudayım şimdi. ölümüne sessiz ölümüne kimsesiz. kulağım sesine... gözlerim yüzüne haset bekliyorum işte tüm olumsuzluklara rağmen...
evet kalbim sende emanet. kırık dökük yaralı... olduğu yere bıraktın kaldırım taşları törpülüyor sana çosup çağladıkça...acıyor, belki unutup yüzüne ble bakmıyorsun...
bense hergün duacınım arkandan... seni uğurlarım gittiğin her yere. annemin derdi ben benim derdim sen olmuşsun hala anlamadın mı?

kucaklarken hergün sana ait olanları zerre zerre eksildiğini hisseder ruhum... bırakmaz seni kendi haline... ama ne fayda ulaşamazken sana... gidiyorum şimdi...
bir çaba sarfetmemin bir anlamı yok...
dolan gözlerimin titreyen ellerimin bir anlamı yok...
her gördüğüm rüyayı hayra yormamın...
hala resimlerine bakıp durmamın...
adıne ektiğim çiçeğine gözüm gibi bakmamın bir anlamı yok...
yok işte...
yok...
SEN BÖYLE DEĞİLDİN...
hoşçakal...