.................................................................

Edebiyata aşık bir insanla tanışmak ve O’nu daha yakından tanımak için Okumadan geçilmez bir söyleyişi....

sonsuz teşekkür sevgili can dostum LİZEYA...
.....................................................................

meselci: Lizeya kimdir, tanıyabilir miyiz edebiyata aşık bu yüreği?

lizeya:

--- Siyahla beyazın tam ortasında seyirdeyim..Bazen dalarım siyaha, kötünün ve tehlikelerin labirentlerine..Korkudan iliklerine kadar donmuş bir halde, kaçarım oradan beyaza.
Beyaz, benim dingin yuvam, sessizliğim, pembe rüyalarımdır…Fakat, uzun sürmez bu huzur hali. Gönül meraktadır yine, neler oluyor öbür alemlerde?…Arafta dolaşırım bir süre, kapı aralığından bakarım uzunca, sonra bir cesaret.. yine kara’dayım

Kısaca;
Ne siyahta ne beyazdayım….
Hem siyahta hem beyazdayım..
Çoğu kez araftayım…



meselci: Sizin için okumak mı yazmaktan öncedir, yoksa yazmak mı daha önemlidir?

lizeya:

--- Okumak ve yazmak..Benim için ikisi de büyülü alemlere dalıp çıkmaktır…
Birini, diğerinden üstte göremem. Ama şu var ki, yazmak daha zordur. Emek ister...


meselci: Edebiyata bulaşma nedenleriniz ne-ler?daha doğrusu şiir yazmak,yahut öykü karalamak sizi doyuruyor mu madden?

lizeya:

--- Edebiyat, benim nefes alma alanım. İş değil, bir hobi…Ruhen, kendimi çok iyi, çok mutlu hissediyorum.

Birebir anlatamadıklarımı genellikle, öykü ve şiirle ifade etme yolunu başvuruyorum. Özellikle şiir yazarken, ruhla beyin arasında, derin bir bağ kuruluyor.

Kendi iç dünyamda dolaşıyorum şiir yazarken. Ne büyük bir keyiftir insanın kendinde yeni kıtalar keşfetmesi.

İçimizdeki sevdaya ulaşmak ve insan olmaya bir adım daha yaklaşma…şiir bunu sağlıyor.

Öykü yazmak ise, yaşamı kurgulamaktır.; bazen hayallerimi, bazen çıkmazlarımı dile getirdiğim bir eylem biçimi.

Öykü , benim protesto alanımdır, pankartlarımı cesurca astığım yerdir...



meselci: İlhamınıza konu olan temalar,havadisler yahut olaylar mı sizi anlatıyor, yoksa aslında anlattığınız ne varsa sizi mi tanımlıyor? Nedir anlatmaya çalıştığınız portreniz?

lizeya:

--- Öncelikle, aşk en büyük ilham kaynağımdır. Platonik veya, değil, aşksız bir hayat düşünemem. Yazılarıma, özellikle şiirlerime en önemli yönü aşk vermektedir..

Sonra, toplum sorunları gelir konu olarak. Kadın sorunları üzerinde yoğunlaşıyorum daha çok. Bu büyük bir yaradır bana göre. Anne olmak, eş olmak, çalışan kadın olmak v.s…Yaşadığımız dünyada büyük sorunlar yaratır..
Kadına, hele okumuş kadına biçilen kalıp giderek darlaşıyor..Ama ısrarla, deniyor ki, ‘’ sana , bu elbiseyi biçtik, diktik, bunu giyeceksin!!!’’ Kadın zor durumda.

Ama çözümünü de kendi bulacaktır, eminim.

Elbette yazdıklarımda, birebir olmasa da , ben varım. Yaşam felsefem var. Yani, bir dünya görüşü olmayan yazıları tasvip etmem...



meselci: Yapmaktan/etmekten vaçgeçemediğiniz üç şey desem?

lizeya:

a- okumak
b- yazmak
c- dostlarımla söyleşmek


meselci:Fobilerinizi süsleyen beş madde?

lizeya:

1- sevdiklerimin kaybı

2- deprem

3- yanlış anlaşılmak

4- yalan

5- su kesintisi


meselci: Ve hobilerinizi söyleyen beş seçenek?

lizeya:

a- edebiyat

b- müzik

c- sinema

d- dostlar

e- aşk


meselci:söylediğim kavramlar sizin için ne anlamlara gelmekte-ler?

edebiyatdefteri?

--- İyi ki var…4 aydır buradayım, çok hoş anlar yaşıyorum...


mavi?

--- Bir dil yaratmak isterdim. Adı ‘Mavice’ olmalı bu dilin. Evrendeki tüm varlıklar bu dili konuşabilmeli. Bitkiler, hayvanlar, taş, toprak..her varlık…bu dil barışın ve evrenin dili olmalı. Mavice…


sır saklamak?

Daha bugün bir sır yüklendim. Taşıyacağım mecbur, söz verdim…bağ kurmanın yollarından en mühimi. Dostluklarda, sırları paylaşmak ilişkiyi güçlendiriyor...



dost-luk?

--- En değer verdiğim kavram…Öyle ki, akrabalarımla bile dostça ilişkiler kurarım. Bu yüzden az dostum vardır. Zira emek ister dostlar. Zaman ayırmalı onlara..Yüzeysel sohbetler yetmez dostluk için. Az ve sağlam olmalı bu yüzden...


yaşadığınız şehir?

--- İstanbul….Ne desem ki şimdi.. Herkes bilir bu kentin meşhurluğunu. Taşı toprağı altın filan değildir. Her çeşit insan yaşar burada.
Kaosun kıyısında hissedersiniz kendinizi.
Özgürlük şehridir burası. Ve korkuların, açlığın, kötülüğün şehridir aynı zamanda..
Aşkların en güzeli de burada yaşanır, en düzeysizi de…

Gelen bir pişman, gelemeyen bin pişmandır.

Hep kaçmak istediğim, fakat asla terk edemediğim bir sevgili gibidir…



çocuklarınız?

---- En büyük aşk..vazgeçemediğim…



ve Guldane Dal adlı ablamız?

Gül’le, kadınlar üzerine yazdığım bir şiire onun yazdığı yorumla tanıştık. Çok takdir ettiğim bir insan. Yazdığı her yazısını ilgi ve merakla okuyorum. Toplum sorunları üzerine, -özellikle kadınlar –yazdığı duyarlı görüşlerine her zaman katıldım. Ortak noktalarımız çok fazla.
Ve ne yazsam, Gül usanmadan en güzeliyle destekler, katkıda bulunur. Herkes onu okumalı.

Reelde de dost olabileceğim harika bir insan.

Sakın eksik olma Gül, hep var ol..


Meselci: Bu eşsiz sohbet için sonsuz tşkler sevgili dostum?

lizeya: Ben teşekkür ederim. Ama ayrılmadan şunu söylemek isterim. Tanışmak, yani bir insanı tanımak, o insanla ilgili bilgiler toplamakla olmaz. Tanışmanın en doğru yolu, paylaşımla mümkündür. Ve bir süreçtir bu.

Barış içinde, kardeşçe yaşanan bir dünya umuduyla…