Tüm kadınlar,mutluluğu hak ediyor...

..................................................

Kadın olmak neden zor, derdi...


Daima erkeklerin bakışlarına maruz kalmak, dışarılarda rahat rahat dolaşmamak, her olayın ardında aranılan suçun neden ve sonuç öznesi olmak, önyargıların hedefi olmak, durduk noktada mahalle baskılarına uğramak, pazarlayan ürünlerin aldatılan yüzleri olmak, bedenleri için ona değer veriyormuş gibi onlara yaklaşmak neden kadınlara mahsus konu malzemesi oluyor, bu neden onlara reva görülüyor, derdi...


Dertlerini niye tam anlamıyla anlatamıyorlar kadınlar, derdi...


Dilleri yok muydu, söyleyecek lafları mı bitmişti, korka korka nasıl hücrelerine kapanıyorlar öyle, sorardı kendi kendine...


---Dayak yiyen kadın, zulümlere uğrayan kadın, hakaretlere varan sözler işiten kadın, sabahtan akşama kadar ter döken kadın, evini evirip çeviren kadın, geleceğe ön ayak olan kadın, çocuklarını büyüten kadın, yemeği pişiren kadın, erkeğini mutlu etmek zorunda kalan kadın, yaşam kadın olmuş, derdi...


Soru işaretlerle kafası meşguldü bu aralar. Bu aralar koyu bir feminist gibi hareket etmek istiyordu...


Erkek milletinin gazabına uğrayan bir varlık olarak kalmak,öylece sus pus yaşamak, bir kadın olarak Füsun’a zor geliyordu...


İsyan etmek, kadın haklarını savunmak ve kadın(lar)ı bu güç durumdan kurtarmak, dahası başarı elde etmek istiyordu. Haksızlığa uğramak istemiyordu. Bunun mücadelesini vermek istiyordu... Ama nasıl olacaktı bu?..


Ama nasıl yapacaktı bunu?.. Tüm yollar engeldi bir adım ilerlemesi için. Tüm kollar dikendi, koklayacağı çiçekler için...


Egemen kültür büyük kaya gibi duruyordu karşısında...


Gerçekleri haykırmak istiyordu yine de. Yine de kendince bu yaraya merhem sürmek istiyordu. Yine de ellerinden geleni kadınlar için yapmak istiyordu.


Günlerce kafasında projeler üretiyor,yığınlarca kadın hakları ile ilgili kitaplar okuyordu. Dergiler karıştıryor, televizyonda kadınlar ile alakadar ne varsa kulak kabarıyor, rahat durmuyordu yerinde...


Susmak bir yere kadardı sonuçta. Sonuçta vicdanın sesi, adaleti sağlanmalıydı er geç. Sonuçta her kadın ayrı bir güzellik, ayrı bir renk, ayrı bir cennet, bambaşka bir dünyaydı... Bilmeliydi bunu insanlık...


Bunun farkına varmalıydı ademoğlu ve kızları...


---Nereye kadar böyle devam edecek bu kısır döngü, nereye kadar katlanacak acılara kadınlar, kadınlar hep ağlayacak mı, kadınlar hep ezik başlı mı dolaşacaklar aramızda, gülmek ve mutlu olmak onların hakkı da değil mi, onlar da insan değil mi, onlar da can taşımıyor mu,onlar da düşlere sahip değil mi,onlar da parçası değil mi insanlığın, derdi...


Derdi derdi, dertli cümleleri bitmezdi okyanusun,

Derd’i büyüktü Füsun’un...


......................................

MESELCİ

8 Eylül 2009,,,

Mardin