İnsan konuşan hayvan mı…İnsanı tarife bu söz yetmez.Konuşana düşünen eklesek…İnsanı zirvedeki hayvan olarak tarif etsek yine de insanı tarife yaklaşmış bile olamayız;Öyle bir tarif
Bulmalıyız ki, Hz Muhammet (sav) hz Musa,Hz İsa…da bu tarifin içine girsin .Kendinde mucizeler ,kerametler tecelli eden bir varlık insan.Bu varlığı tarif zor.

İnsanla hayvanı mukayese büyük yanlış çünkü insan sadecebir yönüyle hayvana benzer,İnsan da hayvan da topraktan yaratıldı.Yüce Allahın meleklerine “Ben yeryüzünde bir halife yaratacağım “ diyerek konu ettiği varlık insan…Yüce Allahın nurumdan üfledim dediği bir varlık insan…Ehsen-i takvim üzere yaratılmış bir varlık insan…Yüce Allaha her yaratılandan ziyade aşık olma yetisi(özü)olan varlık insan…Böyle bir varlık hayvanların zirvesine bile konsa azdır.

İnsan hayvan nevinden olsaydı,Hayvanlar toprak olduğunda Yüce Allaha itiraz etmezler miydi “Ey rabbimiz sen Adilsin” bizim gibi topraktan yaratılmış varlık olan insanı cennetine aldın neden bizi toprağa döndürdün…demezler miydi.(tebareke suresi)

İnsan iyilikte (aşkullahta) meleklerin önüne geçmiş bir varlık.Miraç hadisesi bunun delili…
İnsan kahrıyla diğer yaratıkların önüne geçmiş bir varlık.icat ettiği silahlar bunun delili…
Allahın halili olan İbrahime şeytan bir şey yapmaya muktedir olamazken Nemrut onu ateşe atmaya muktedir olmadı mı…İnsan kahretme yetisinde diğer yaratıkların önünde.
İnsan yüce yaratıcının hem cemal hem celal sıfatlarının bir çoğunu sınırlı da olsa kendinde taşıyan bir varlık.Onun sahip olduğu bu öze diğer varlıklar kısmen sahip.O toprak değil…

O toprak(hayvan) değil şeytan onu toprak sandı lanetlendi…Melekler secde etti ondaki üstünlüğe.
O toprak(hayvan) değil; onun sahip olduğu üstünlüğe (öze) diğer yaratılanlar yaklaşamaz bile…

Üstün yaratılmışız bu üstünlüğümüzün belgesi olsun hayatımız .İyilikte meleklerle yarışmalı insan,Bir şiirim de iyi insana ait

Şu Benim İnsanım Nur

Başına taç eyle
Şu benim insanım nur

Kim demiş insan kalmadı dünyada
Bir insan var içimde
Bir nur var içimde
Batarken güneş dünyada
Dünyaya benim insanım güneş...

Sözünde yıldızlar
Özünde güneşler
Özlenir şu benim insanım

El bağlar Allaha aynı safta
Karınca kararınca
Hep iyilik peşinde koşar
Şu benim insanım

Melekler imrenir ecdadına
Etten kemikten bir nur

İstikbalini göklerde arıyor
İlmin-bilmin dizinde
Ayın yıldızın izinde
Şu benim insanım.

Bağrından bir ırmak akar şu ahir zamanda
Su serper dertlinin gönlüne
Aç görse doyurdu
Çıplak görse giydirdi
Bir eli afrikada
Bir eli ayda...
Hızır gibi yetişir dünyaya
Şu benim insanım nur