Onur BİLGE

Lastik toplar üretiyorlar. Kucağımın zor aldığı kadarından avucumun içi kadarına kadar var. Lastik kokuyor. Deliğini; içerden, nohut kadar yumuşak lastikle kapatıyorlar. Yeni alındığında çok zıplıyor. Giderek havası azalıyor, iyi zıplamaz oluyor. Sonra da oynanamaz oluyor. Alfabede: “BABA BANA TOP AL.” var. Ezbere hepsini okuyorum. Babam:

“Sana ne alayım? ” derse:

“Baba bana top al! ” diyorum. O da topallıyor:

“Al sana bir adet topal...” diyor, gülüyor.

Babamın geldiğini gördüğüm ya da duyduğum zaman, gardıroba giriyorum, saklanıyorum ve konuşmaları dinliyorum. Kapıdan girer girmez beni sorar. Acaba yine soracak mı? Beni çok seviyor mu? Ya sormazsa? O zaman kıyameti koparırım! ..

“Kız nerde? ” diye soruyor. İlk sözü o! Acaba bana ne getirdi? Ne getirdiyse getirdi. O, önemli değil. Beni sordu ya... Seviyor ya... Oh! .. Saklandığım yerden çıkmıyorum. Arasın da bulsun! Bekliyorum.

1001 GECE ÖYKÜLERİ - 5

OYUN - LİMAN YAYINLARI

KİTAP TEMİN ADRESİ: M. Şerikan KARA : 0 536 275 90 15