Gurbet, hayatımda, benimle yaşıt sayılır. Evliya ÇELEBİ için söylenen bir söz vardır;hani rüya da geçen;Şefaat Ya Resulullah diyecekmişte, Seyahat Ya Resulullah..Deyivermiş. Benim böyle bir rüyam olmadı ama,talihime gurbet yazılıverdi.

Atanırsınız biryerlere..Şehir,kasaba,köy olur çoğumuzun hayatında. Benim alanımın o yıllar ,köye dönük hizmeti olmadığı için,genelde ilçelerde istihdam edilirdik. Gidersiniz bir yere,severek veya sevmeyerek önce çevreyi,cade ve sokakları tanımaya başlarsınız;sonra insan yüzleri..Yavaş yavaş bir bakarsınız oralı oluvermişsiniz..Bir süre sonra merhabalarınız ve selamlaşmalarınız çoğalır,hatta bazen taşınamaz duruma gelir. Bu dem de artık oraya doyduğunuzu hissedersiniz,o sevdiğiniz onlarca yüz, sanki çekilmez hale gelir ve bir gün ansızın,kaç komşunun ardınızdan su döktüğünü,kaçının ağladığını bilemeden,buğulu gözlerle, siz çekip gidersiniz!...

Artık yeni sokaklar ve yeni yüzler sizi beklemektedir..Bu arada bir şeyi farkedersiniz;insanlar nasıl olup ta hayatlarını hep aynı yerde geçirebiliyorlar diye hayret edersiniz. Bazen böyle birşeyin olamıyacağına kendinizi ciddi ciddi inandırmaya başlarsınız; ’Yok canım olur mu öyle şey!’ Sonra insanlar tanırsınız;hayatlarında askerliklerinin dışında bulundukları,yaşadıkları yerden hiç ayrılmadıklarını söylerler..Bu önce acaip gelir size,sonra olabileceğine kendinizi iknaya çalışırsınız...

Son gideceğiniz yeri düşünürsünüz,bir daha ayrılamayacağınızı hesaba katarak, oraya daha farklı bir derinlikte ve genişlikte bakarsınız;çevreye,sokaklara,insan yüzlerine sanki işaret koyarak bakarsınız..İçinizden; ’Bunlar size çok gerekli olacak’ diye geçirirsiniz,daha bir alımlı bakarsınız her şeye kısaca...

Bir yeri durak seçtiğinizi düşünürsünüz;bir geriye dönüp bakarsınız,biraz içinizin acıdığını hissedersiniz;gezdiğiniz onca kentlerden,binlerce aşina yüz gözlerinize dolar..Yüzlerce anı yüreğinize boşalır,kaybettiğiniz onca dostunuzu hayaledersiniz ve dermanınızın kesildiğini hissedersiniz!...Öyle anılar kapınızı çalar ki,keşke zamanı dondursalardı o an,diye içinizden geçiverir,ama,boşuna..Artık hiçbiri yoktur ve siz,son caddede,son sokakta ve son yüzde kalırsınız, biraz yüzünüz asılarak!...