GÜZEL POZ VERELİM
Yağmur yağıyor sağanak, sağanak. Şimşek çakıyor parlayarak. dört yaşındaki oğlum elimden tutup balkona çıkarıyor beni.
Ve soruyor sınav eder gibi , gökyüzüne bakarak.
-’’Bu ne ’’diyor şimşeğin ışığını göstererek.
-Şimşek diyorum evlat şimşek.
-’’Hayır bilemedin anne ’’diyor. Bekliyorum söyleyeceklerini.
-’’ Allah, flaş patlatıyor, bizim fotoğrafımızı çekiyor’,haydi poz verelim ona ’’
deyince, kucağıma alıp biricik oğlum Güneş’imi, gülerek poz veriyoruz gökyüzüne doğru.
Bu olaydan sonra birbirine sevgiyle, gülerek, muhabbetle bakan insanları görünce, o gün aklıma geliyor,kendi kendime
-’’poz veriyorlar’’ diyorum.
Flaş patlatmadanda olsa çekiyor fotoğraflarını.
30/06/2009-nilkurt