Onur BİLGE

Eskiden dinamit çok kullanılıyordu. Zeytinlikteki kayaları kırmak, tarla açmak için babam birilerini görevlendirdi. Onlar da dinamit lokumlarını ortada bırakmışlar. Birisinin çocuğu bulup almış, arkadaşıyla oynarken sol elinin parmakları havaya uçmuş. Babam, bu olay bizim çiftliğimizde olduğu için o çocuğun tedavisi, okuması ve ileriki hayatıyla ilgili her şeyiyle yakinen ilgilendi. Ona ‘Parmaksız’ lakabı takıldı.

Dinamit, balık avlamada da kullanılıyordu. Sofular’daki evimizin penceresine sık sık sokulan:

“Balık alcak mısın, abla? Taze balıklar... Canlı canlı, heyecanlı! Şimdicik çıktılar denizden.” diyen Arap adamın sağ kolu bilek ve dirsek arasından kopuktu. O koluna sepeti takıyor, sokak sokak balık satarak geçiniyordu. Lakabı ‘Çolak’tı. Tam benim içinde oturduğum cama gelir, galiba sepetten yorulan o kolunu pencerenin pervazına dayardı. Birkaç kere yadırgamış, hatta korkuyla anneme seslenmiştim:

“Anne! .. Kolak geldi! Koş! Gel! ”

Annem, sol eliyle beni sevmeye çalışan adamın kopuk sağ koluna biraz korkuyla

1001 GECE ÖYKÜLERİ - 4

AYNA - LİMAN YAYINLARI

KİTAP TEMİN ADRESİ: M. Şerikan KARA : 0 536 275 90 15