İnsanlar;doğar,büyür,yaşar ve ölür...
Yaşamak Zor... Bu cümleyle dahi bu metine bir son verebilir insan...
Yani kolaycılar böyle yapar.Evetben onlara kolaycı diyorum.
İnsanların;doğup,,büyüyüp,,öldüğünü söyleyenlere...
İnsan,,anlatılması en zor mekanizma;
O ki;bir yığın et parçası için ölümü göze alabilecek bir varlık.
İnsanı,,insan yapan doğup,,büyüyüp,,yaşayıp ölmesi değildir.
İnsanı,,insan yapan saf temiz duyguları ve sevmesidir...
İnsan öyle bir varlıktır ki en olmayacak şeyi dahi sevebilir.
Örneğin;benim balığım var...Ben kuşum’a aşığım...Tavşanlar çok tatlı değil mi? vs...
İnsanı ölüme sürükleyen ve yaşamını kısıtlayanda sevgileridir.
’Aşk’ zor bir kavram olurken,,insan’a dünya üzerindeki vazifesinde,,yaşamında kolaylıklar sağlamak için sunulmuş bir lütuftur.
Aşk,,insanın dünyayı sevmesinde de yardımcı olur.
Hatta insanın dünyayı sevmesindeki yegane olgu aşktır.
Bir gencin elindeki imkanları değerlendirememe sebebidir aşk.
İstediği gibi,,istediği yerde,,istediği şekilme yaşama imkanı varken,zor’u tercih edip,,onunla en ücra köşede bir el sıcaklığıyla yaşamayı ölümü pahasına tercih etmektir.
Sevgileri için kendi hayatından tavizler verebilecek kadar cesurdur aşık...
Sevmek,,Allah’ın bize sunduğu en değerli mücevherdir.
Varlığımızı olgunlaştıran,,içimizi ısıtırken yüzümüzü güldüren baharın gelişinin müjdecisi aşk...
Dünya,,şu yalan dünya...Evet,,onu karşımıza alıp sadece susabilmektir aşk.
Allah’ın bize verdikleri o kadar büyüktür ki biz görmeyiz,,biz biliriz ama bildirmeyiz anlamayız...
Varlığımızla imtihan edilirken,,aşkın kurtarıcılığını savunmayız...
Yapayalnız dünyaya gönderilen Adem’in yalnızlığının ilacı Havva’yı görememesidir aşk.
Allah’ın onları yalnız bırakmamasıdır...
Ve bizim bir kez daha teşekkür etmemizdir yaradan’a...
Biz insanları bomboş dünyada Aşk’la ödüllendirdiği için...
Sonsuz bir şükran duymamızdır...