Toprak yarıklarına çekilerek uykuya dalmışlardı karıncalar.
Mehtabın doğuşuna sevdaliyim
sevgiyi yaşamı onlarla öğrendim.
Ben her sabah güneşten önce uyanırım
Gökyüzüne merhaba derim ve güneş gibi, yeryüzüne inerim.
Bizim burda 7km. uzunluğunda bir sahilimiz var.
Yeşille, mavinin birleştiği ve dalgaların çılgınca seviştiği,
yakamoz kokusuyla süslenmiş balıklar.
Duvaksız yakamozları taşıyor deniz,ve gurbet hüznüyle geçiyor gemiler.
Ege şahittir, yaşadıklarıma. İşte böyle bir rüyada yaşanırken,birden zilin sessini duydum
Eski bir dost göründü kapıdan.O" hayırlıdır tam" dememi beklemeden sordum,ne haber
Mehmet, hangi rüzgâr seni buraya attı? Gece serinliği İzmirin en güzel zamanı
sorma ağbi Kemeraltında çarpıldım. Konuştuğu her söz,bir balyoz gibi, suratıma indi.
Eski bir dost dört çocuğu olan, çocukrarından en küçüğünü
Fatih Kolejıne kaydinii yaptırmak için, Kemeraltına inmiş çocuğuna biraz alış veriş yapayım
derken,ve Banka’dan aldığı onbin T.L.sını çalmışlar.
Çocuğuma yarın ne diyeceğim bilmiyorum, çok zor bir durudayım.
İşte beni buldular
Şerefsizler...!
Dokunaklı sözleriyle beduları sıralayarak, yaşlı gözlerle kalktı gitti.
Çokta gururlu, hiç yardım kabul etmeyen dostlarımdan.
Artık gece karanlığında sivri sineklerle baş başayıdım.
Gözlerimde bir damla yaş daha aktı bu sevgili dostuma
Uzun uzun baka kaldım arkasından...



Nuri Dağdelen