keşke herkes sizin kadar duyarlı olabilse bu duruma bir yazı bile insanlara neler çağriştiriyo duyarlı yüreğinizi kutluyorum sevgiyle kalın.
.............................yağmur...............................

Hepimizin çocukları...Yaşama aitler ve sevgiye...Sevgili Zeki,ancak bir çocuk yüreğinin saflığı,böylesine güzel anlatabilir, kimsesizliğin öyküsünü.Oyyyyy zeki,hep yaz.Hep kucakla yaşamı...Sevgilerimle.

Gelin sevgiyle kucaklayalım onları.
Sevgi tohumları serpelim yüreklerine.
Hemen...
Şimdi...

bu konu büyük....tek tek işimiz kendi çocuklarımızı ve akraba çocuklarını yuvalarında kopmadan sokaktan alıkoymak olmalı.sonrası devletin çabalarına katkı şeklinde.ama mutlaka katkı sağlanmalı..sağol .

alıntıdır!...
''Haftalardır gündemden düşmeyen tinerci çocuklar, sokaklardan tek tek toplanarak sorun çözülmeye(?) başlandı. Polis "Huzur Operasyonları"nı sokak çocuklarına yönelterek toplumsal huzuru sağlamış oldu(!) Burjuvazinin siyasi arenadaki temsilcileri de kimsesiz çocuklarla boy boy fotoğraflar çektirip demeçler vererek bir yandan duygu sömürüsü yaparken diğer yandan da 'Bu sorunu biz daha iyi(!) çözeriz' mesajı verip seçim malzemesi yaptılar.

Toplumsal sorunların kaynağı olarak görülen sokak çocukları, Brezilya'da topluca katlediliyor, Arjantin'de av hayvanı gibi tek tek avlanıyor, Türkiye'de ya cezaevine ya da ıslahevine kapatılıyor. Yani tüm ülkelerde ya asılıyor ya kesiliyor ya da cezalandırılıyorlar. En iyi çözümlerde "bu çocukların hasta olduğu, ıslahevlerinde, rehabilite merkezlerinde tedavi edilerek topluma yeniden kazandırılmaları" gerektiğinden bahsediliyor.

Sokak çocukları sorunu asıp-kesmelerle, göstermelik tedavi ve yardımlarla çözülebilir mi? Cezasını çekenler, tedavi edilenler daha sonra ne olacak? Onları nasıl bir gelecek bekliyor? Cezalarını çeksinler-çekmesinler, tedavi edilsinler-edilmesinler onları bekleyen yeniden sokakların, işsizliğin, açlığın, sefaletin olduğu bir gelecek!...

Terkedilmiş bebeklerden tutun da 10-20 yaşlarındaki çocuk ve gençlere, 60-70 yaşlarındaki yaşlılara kadar sokaklarda yaşayanlar, kapitalizmin azami kâr hırsının, sömürü çarkının toplumda yarattığı yoksullaşma ve çürümenin bir sonucudur. Tıpkı çöplükte yaşayıp oradan geçinen insanlar, dilenciler, hırsızlar, işsizler, açlar, yoksullar vb. gibi... Ve kapitalist sistem yok olmadıkça çocuğundan yaşlısına, dilencisinden hırsızına sokak insanları hep varolacaktır. Çünkü kapitalizmde üretim artıdeğer sömürüsü ve daha fazla kâr elde etmek için yapılır. Üretime yön veren toplumun ihtiyaçları değil, tam aksine burjuvazinin azami kâr hırsıdır. Servet ve sefaletin derinleşen kutuplaşması da çürüme ve yoksullaşmanın kaynağı da budur. Üretim araçlarını elinde bulunduran burjuvazi tüm zenginliklere el koymuştur. Toplumun çok büyük bir çoğunluğu yoksulluk içinde yaşarken, bir avuç kapitalist servet içinde yüzmektedir.

Burjuvaların böyle yaşayabilmeleri ancak, milyonlarca işçi ve emekçinin açlık sınırı altında sefalet içinde yaşamasıyla, işsiz ve eğitimsiz bırakılan binlerce çocuk ve gencin sokaklarda yaşamasıyla olanaklıdır. Bunlar kapitalist sistemin sonuçlarıdır. Üretim araçlarının özel mülkiyeti ile üretimin toplumsallaşması arasındaki çelişki var olduğu sürece ne sokak çocukları sorunu çözülür ne de insanlık dizginsiz sömürü, açlık, çürüme ve savaşlardan nihai olarak kurtulabilir. Sosyalizmde bu çelişki yoktur. Üretim araçlarının mülkiyeti toplumsallaştınlarak her şeyiyle işçi sınıfı ve emekçilerin olan yeni bir sistem kurulmuştur artık. Sosyalizmde üretim araçları ve iktidar proletaryanın elindedir. Kapitalizmden farklı olarak üretim toplumun ihtiyaçları ve gelişimi için yapılır. Sosyalizmde insanın insan tarafından sömürülmesinin koşullan ortadan kaldırıldığı gibi, toplumsal üretim ve elde edilen ürünler bütün sonuçlarıyla emekçilerin yararına kullanılır. Sovyetler Birliği'nde Ekim Devrimi'nden 1950'lerin ortalarına kadar sosyalist sistemin başarıları bunu göstermiştir. Sosyalizmin Sovyetler Birliği'ndeki kimsesiz sokak çocuklarına yaklaşımını görmek için o dönem kurulan eğitim topluluklarına bakmakta yarar vardır. ''

kaynak: http://www.komunarca.org/index.php?pg=3&p=395

fikir, düşünce ve bilgi aktarımını örten yoğun duygu hitabı bir yazım...

sevgimle kalın...

duyarlı ve duygulu bir yazı...
yapmamız gerekeni yapmalıyız..
sevgisiz büyüyen bir çocuğun potansiyel bir suçlu olacağını unutmayalım...
kutlarım...
sevgilerimle...

Evde temizlik için kullandığımız suyun,yazdığımız kalem kağıdın,ekmeğin,sigaranın ve her şeyin çuvallarla topladıkları vergilerini,taş olarak ithal çiçekler olarak,partilere seçim yardımı olarak dağıtıp çar çur etmek varken,sokak çocukları da neymiş.ayy çok sevimsiz,lalelerin yanına hiç yakışmıyorlar........diyorlardır emin olun.İnsanlıktan bu kadar uzak kalmışlar çünkü...Kutlarım duyarlı yazınızı.

Günaydın Arkadaşım.
Biz insan olarak içimize "ADAM SENDE" demeyi kazımışız.
Oysa çocuklarımızı bir gelecek olarak görüp te onlara gereken ilgiyi gösterseydik bugün aslında onlara SOKAK ÇOCUKLARI demek istemiyorum ama adlarını ne yazıkki öyle bellemişiz olmazlardı.
Ben Antalya ve İstanbu^'da UMUT ÇOCUKLARI derneklerinde gönüllü olarak çalıştım. Emniyet binalarının Çocuk bölümlerinde bir yazı asılıydı o zamanlar çok da anlamlı,
"BUGÜN ÇOCUĞUNUZU KUCAKLADINIZ MI ?"
Bizde bu yazıya bir cümle ilave edip dernek şubelerimizin girişine asmıştık.
"BUGÜN ÇOCUĞUNUZU KUCAKLADINIZ MI? KUCAKLAMADINIZ SA BAŞKASI KUCAKLAYACAKTIR"
Önemli olan çocukları sokaktan toplamak değil,sokağa düşürmemek için önlem almaktır.
Suçlu kim ?
Sistem..Çare ne ? EĞİTİM.
Duyarlı yüreğinizi kutluyorum.
Ben bir yazı eklemiştim. ŞEREFSİZLERE DUYURULUR adlı.
Sizin yazınızla örtüşen bir hikaye.
Sevgi ve Selamlarımla.

evet onlar bizim çocuklarımız ve çok ama çok acı bir durum.
iyide neden sokak çocukları..neden o durumda ve sokaklardadırlar..oraya iten ve sahıpsız bırakan kımler...toplum biz olduğumuza göre yine bizleriz...
hem sokağa at hemde sahip çık..çok anlamsız..
baştan sokağa düşmelerini engellememız ve sahiplenmemız lazım gelir...devlet de mıllet de hep bunlara sahip çıkalım falan fistan ve foss..demekle yazmak olmuyor anlayacağınız..icraat lazım..ama maalesef...kutlarım..duyarlı bir konu...sevgimle....