AYDIN OLABİLMEK




Gazetelerde, dergilerde sık sık onlardan söz edilir;

“Aydınlar Bildirisi / Aydınlar Duyurusu / Aydınlar Eylemi” gibi...

Peki “aydın” kime denir?

Önce “aydınlar”a yakıştırılan “entel” lafının büyük haksızlık olduğunu söyleyelim.
Bu “entel” lafının büyük haksızlık olduğunu söyleyelim.
Bu “entel” lafı kendisini “aydın” diye tanıtan “çeyrek porsiyonluk” dahiler” yüzünden yakıştırılan, içinde alay unsuru olan, halkın bu adamlara duyduğu tepkiyi belirten bir deyimdir.
Halk, gerçek aydınlarla “entel” diye dalga geçmez, onlara “hocam” diye, “alim” diye saygı duyar.



Elbette “aydın” olmanın bir ilacı yoktur ki, kimyasal terkibi bulunsun.

“1- Aydın; evvela, bir fikir, amaç (ülkü) ve karakter sahibi olacaktır. Amaç, ya da ülkü bir inanıştır. Bu inanılışa ise ihanet edemez.
2- Aydın, kandırmaz. Fakat inandırır. İnandırma yolunda ise, ancak bilime ve müspet bilgilere yer verir. Kafasında dokunulmaz “tabu”ların yeri yoktur.
3- Aydın cesurdur. Medeni cesaret sahibidir. Medeni cesaret sahibidir. Medeni cesaret ise, aydın için kahramanlık değil, doğal vasıftır.
4- Aydın hakikat bildiği, doğru bildiği şeyi kendisine saklamaz. Onu yaymayı da vazife bilir.
5- Aydın, toplumun hayrını ve çıkarlarını, kendi hayrının ve çıkarları-nın üstünde tutar. Topluma verir, ama toplumdan karşılığını beklemez.
6- aydın, bağlandığı ilkelere uygun bir yaşam sürdüren, dürüst ve fe-ragatli bir insandır. Onun yaşamı ile prensipleri arasında çelişme yoktur.
7- Nihayet aydın, mazbut insandır. Metodlu ve muntazam çalışır. İhmal, dağınıklık ve avarelik aydın insana yakışmaz. Aydın, bu tür zaaflardan kendini kurtaran insandır.”



Elbette “aydın”olmanın bir reçetesi yok, lakin bize göre “aydın” olma-nın sorumluluğu vardır.
Kime karşı?
Yaşadığı ülkenin insanlarına karşı...
Acaba bu sorumluluğu kimler taşıyor? Kim bilir!...






Mustafa GÖKÇEK