Kısa devreler evlerinde !

Asker için ayrı , askerin yolunu bekleyenler için ayrı streslidir o son günler.. Duygular , düşünceler karmakarışıktır..Endişeler dualarla uzaklaştırılır..Kıpır kıpırdır yürekler..

Ve asker elinde valizi , görevini yapmış olmanın sonsuz huzuru , dudağında o her zamandan farklı aydınlık tebessümü ile evinin kapısını çalar..

Askerlikleri süresince yaptıkları düzenli sporun neticesinde iyice form tutmuş bedenlerini, aylardır uzak kaldıkları annelerinin lavanta kokulu çarşaflarına bırakırlar , derin bir ohhh çekerek..

Kavuşmanın etrafa yaydığı mutluluk enerjisinin içerisinde bir müddet kaybolup giderler..Bir rüyadan uyanmış gibi gezerler bir süre çarşıda pazarda ..

İyi kötü , acı tatlı bir sürü hatıralarıyla bir kez daha bir dönem geride bırakılmıştır..Lise yıllarından sonra , üniversite ve sonrasında da askerlik te bitmiştir böylece.. Sivil hayat onlara her zamankinden daha sevimli , bütün zorluklarına rağmen daha yaşanılır gelmeye başlamıştır artık .. Daha fazla sorumluluk alacak kapasiteye erişmiştir bedenen ve ruhen..Hadi o deyimi koyalım buraya..”Adam olmuştur” kısacası..

Hoş geldinlerin hemen akabinde iş ve evlilikle alakalı konular girer devreye..Herkesin çok acelesi vardır ama o aldırmaz , güler geçer bunlara..

Önce , duygu , düşünce ve aksiyon anlamında konsantre yaşadığı askerlik günlerini yüreğinin en müstesna bir köşesine güzelce katlayıp yerleştirir ( bir gün kendi evlatlarını askere yollarken yeniden çıkarmak üzere ) ; sonra da hayata dönerek göz kırpar , adeta “nerde kalmıştık” dercesine !

Allah bütün askerlerimizi sağlık sıhhat içerisinde sevdiklerine kavuştursun !